ارزیابی توسعه سیستم هاي حمل و نقل هوشمند و مقایسه کشور ایران و ژاپن

امین اشرف زاده آیدنلو¹ هومن شریفی² سحربیتی³ عطا اشرف زاده آیدنلو⁴

1) مدیر گروه رشته حمل و نقل دانشگاه جامع علمی کاربردی شهرداری ارومیه
2) رئیس اداره نظارت و بهره برداری از راهها آذربایجان غربی و کارشناس ارشد گروه مهندسی عمران – خاک و پی
3) كارشناسي ارشد، گروه مهندسي عمران –خاک و پی
4) كارشناسي ارشد، گروه مهندسي عمران – آب

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
سیستم هاي هوشمند حمل و نقل به عنوان یکی از جدیدترین راهکارهاي مدیریت ترافیک در کشورهاي توسعه یافته بکارگرفته شده است.کشور ژاپن به عنوان یکی از کشورهاي توسعه یافته اقتصادي در جهان و همچنین یکی از پیشگامان در زمینه توسعه این سیستم ها همواره مدنظر بوده است. با توجه به سند ملی سیستم هاي هوشمند حمل و نقل در ایران که در مراحل اولیه تدوین خود به سر می برد، می توان از تجربیات کشور ژاپن در این زمینه بهره گرفت. هدف از این نوشتار، توصیف چالش هاي پیش روي دو کشور ایران و ژاپن در زمینه توسعه سیستم هاي حمل و نقل, معرفی ژاپن در سال 2030 با توجه به سیستم هاي هوشمند حمل و نقل و ارایه پیشنهادهایی به عنوان پیش زمینه هایی براي توسعه این سیستم ها در ایران می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و روش گردآوري داده های کتابخانه اي بوده است و با استفاده از اسناد منتشر شده در کنگره جهانی سیستم هاي هوشمند حمل و نقل در ماه اکتبر سال 2013 در کشور ژاپن، به توصیف برنامه ژاپن در سال 2030 پرداخته شده و به وجود یکپارچگی سیستم هاي حمل و نقل، همکاري همه نهادها در تمام مراحل توسعه و همچنین باور جمعی و وجود خودآگاهی شهري در کاهش مصرف انرژي و آلودگی زیست محیطی پی برده شده است.
کلمات کلیدی : سیستم هاي هوشمند حمل و نقل مدیریت ترافیک آلودگی حمل و نقل ایران و ژاپن