تأثیر بکارگیری سیستم جداگر لرزه ای در زیر بالاترین طبقات، برکاهش تغییرمکان جانبی سازه های فولادی مرتفع مجهز به سیستم کمربندخرپایی

آرمن آساتوریانس¹ محمدرضا مهردوست² سهراب فلاحی³

1) مشاور تحقیقاتی مهندسی زلزله، موسسۀ Yerevan Project Co، ایروان-ارمنستان
2) کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دفتر منطقه ای شمال شرق مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، مشهد- ایران
3) کارشناس ارشد مهندسی سازه و زلزله، مهندسین مشاور "امداد صنعت ساختمان"، تهران- ایران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(3icsau.ir)
چکیده :
مطالعۀ حاضر بر روی نوع خاصی از سازه های بلندمرتبه که شامل اسکلت فولادی با اتصالات جوشی و مجهز به کمربند خرپایی در طبقۀ آخر و در طبقات میانی میباشد، انجام گرفته است. در این تحقیق، تعداد 8 مدل دو بعدی ( شامل 20 الی 60 طبقه ) مجهز به کمربند خرپایی، مدلسازی شده و بتفکیک نوع زمین و شتاب مبنای طرح، مدلهای مزبور بر اساس آیین نامۀ 2800 تحلیل و طراحی شده اند. در مرحلۀ بعد در طبقۀ فوقانی هر کدام از مدلها، با استفاده از واحدهای جداگر لرزه ای، طبقۀ نرم ایجاد کرده (میراگر جرمی متوازن TMD) و پس از میزان کردن نسبتهای فرکانسها و میرایی طبقۀ نرم، سیستمهای سازه ای هیبرید بدست آمده به همراه سیستمهای اولیه، تحت تأثیر شتابنگاشتهای ثبت شده بر روی زمین سنگی، خاک سخت و خاک نرم قرارگرفته اند. پس از نرمال کردن رکوردها به مقادیر شتاب طیفی Sa=0.25g و Sa=0.35g، بر روی مدلهای اولیه و هیبرید ثانویه تحلیلهای تاریخچه زمانی براساس نوع زمین و شتاب های طیفی مورد نظر انجام گرفته است. سپس با استفاده از تاریخچۀ زمانی تغییرمکانهای طبقۀ بام برای هر کدام از سازه ها و سیستم سازه ای هیبرید متناظر آن، مقادیر نسبت تغییرمکانهای متناظر تعیین و نتایج مورد بررسی قرار گرفته است.
کلمات کلیدی : تحلیل تاریخچه زمانی سیستم جداگر لرزه ای طبقۀ نرم کمربند خرپایی میراگر جرمی متوازن