مقایسه خودکارآمدی درد و عزت‌نفس در افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار

سمیه طاهری¹ صغری حیدری² الهام محمدرحیمی نجف آبادی³

1) کارشناس ارشد روان‌شناسی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی کرج، کرج، ایران
2) هیأت علمی تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
3) کارشناس ارشد رفتارحرکتی دانشگاه آزاد اسلامی کرج، کرج، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم اجتماعی(2icmsconf.com)
چکیده :
هدف از این مطالعه بررسی مقایسه خودکارآمدی درد و عزت‌نفس در افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مردان ورزشکار و غیر ورزشکار بزرگ‌سال دارای معلولیت استان گیلان (شهر رشت)، بود که از میان آنان 50 آزمودنی به‌صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه 25 نفر ورزشکار و غیر ورزشکار قرار گرفتند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از برگه اطلاعات شخصی، پرسشنامه خودكارآمدي در مقابل درد (نیکولاس، 1989) و عزت‌نفس کوپر اسمیت SEI (1967)، به‌عنوان ابزار استفاده شد. روش این پژوهش علّی-مقایسه ای بوده و ازنظر ماهیت جزو پژوهش‌های کمی و ازنظر هدف پژوهشی، توسعه‌ای بود که اطلاعات آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری گردید. در این مطالعه، جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل، کروسکال والیس و یومان ویتنی جهت بررسی گروه‌ها استفاده و از آزمون آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی پرسشنامه‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین عزت‌نفس در افراد معلول ورزشکار از معلول غیر ورزشکار به‌طور معناداری بیشتر است. همچنین بین خودکارآمدی درد، خودکارآمدی درد در زنان و مردان، عزت‌نفس اجتماعی و عزت‌نفس کلی در افراد معلول ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد، ولی بین میانگین عزت‌نفس تحصیلی و عزت‌نفس خانوادگی در افراد معلول ورزشکار و معلول غیر ورزشکار تفاوت معناداری وجود ندارد. پیشنهاد می‌شود، با تبیین برنامه‌های آموزشی و انگیزشی در جامعه معلولین جلب مشارکت در ورزش در این قشر از اجتماع بیشتر گردد.
کلمات کلیدی : خودکارآمدی درد عزت‌نفس معلول ورزش