پیش بینی گرایش به اعتیاد دانش آموزان بر اساس امید به زندگی و رضایت از زندگی

یوسف حبیبی¹ منیژه حسین زاده عربانی² سید حسین حسینی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی دانشگاه علامه طباطبایی
2) کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور مهریز یزد
3) دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه هرمزگان

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در علوم انسانی(3mrhconf.com)
چکیده :
این پژوهش با هدف پيش بيني گرایش به اعتیاد دانش آموزان براساس امید به زندگی و رضایت از زندگی شهر تهران در سال 1395 صورت گرفت. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده های توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر تهران بود که از این میان با استفاده از فرمول جسی و مورگان و روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای 312 نفر بعنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوري داده ها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد گرایش به اعتیاد وید و بوچر (1992)، امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر سه پرسشنامه بالای 70/0 بهدست آمد. همینطور از روايي محتوا به منظور آزمون روايي پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی، و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه انجام پذیرفت. نتایج تحقيق نشان داد كه بین متغیرهای امید به زندگی و رضایت از زندگی با گرایش به اعتیاد دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین دو متغیر امید و رضایت از زندگی، گرایش به اعتیاد دانش آموزان را پیش بینی می کند.
کلمات کلیدی : گرایش به اعتیاد امید به زندگی رضایت از زندگی