بررسی الگوهای پایدار در مقایسه تطبیقی معماری بومی بافت قدیم بلادشاپورشهردهدشت با مسکن مهر (نمونه موردی:خانه بزمیان)

فیروز پرویزیان گنجه¹ فاطمه نیک اندیش² فریبابختیاری³ امین بختیاری⁴ احمدقاسمی⁵

1) دکتری معماری،عضو هیئت علمی دانشگاه ازاد دهدشت،ایران،دهدشت
2) کارشناسی معماری،دانشگاه آزاددهدشت،ایران،دهدشت
3) کارشناسی معماری،دانشگاه آزاددهدشت،ایران،دهدشت
4) کارشناسی معماری،دانشگاه آزاددهدشت،ایران،دهدشت
5) کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاددهدشت،ایران،دهدشت

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(3rstconf.com)
چکیده :
ضرورت توجه به امر صرفه جویی بویژه صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی، باعث شده که توسعة پایدار به یکی از مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شود. بر اساس آمار موجود، افزایش مصرف انرژی در ایران بیش از 5 برابر افزایش مصرف جهانی است. در این میان بناهای مسکونی با کاربری غیرمنقطع بیش از یک سوم انرژی کشور را مصرف می کنند. پوستة بیرونی بنا علاوه بر این که سومین پوست انسان محسوب می گردد، به عنوان مرز میان درون و بیرون، حایلی میان انسان و عوامل اقلیمی محیط خارج است. مقالة حاضر به بررسی رویکردهای اقلیمی نماهای مسکونی دهدشت در دو بافت شهری سنتی و مدرن و مقایسه تطبیقی این دو می پردازد. پژوهش مربوط به این مقاله با تکیه بر روش های پیمایشی و علمی – مقایسه ای انجام شده و هدف از آن تحلیل شاخص های انرژی، مصالح و بازشوها در نمونه های مورد بررسی و مقایسه آن هاست. از این رو می توان دریافت که پوسته های بیرونی ساختمان های سنتی دهدشت نسبت به ساختمان های مدرن اتلاف حرارت کمتری دارند و با اصول معماری پایدار مطابق هستند.
کلمات کلیدی : معماری پایدار معماری بومی شهر دهدشت.مسکن پایدار مسکن مهر بلادشاپور