مفهوم شهر فشرده و ارتباط آن با پایداری شهری

هادی حاتمی¹ طاهر کیافر²

1) بازرس کل انجمن معماری استان اردبیل
2) عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشگین شهر

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(3rstconf.com)
چکیده :
رشد شهرنشینی و گسترش افقی شهر در دهه¬های اخیر موجب گسترش بی رویه شهری و از بین رفتن منابع محیطی شده است. جستجو برای یافتن شهر ایده¬آل یعنی آن شکلی از شهر که بتواند هم امتیازات تکنولوژیک و هم روحیه سالم زندگی مردم را براساس ایده¬های روشنگرانه عدالت اجتماعی بیان کند از گذشته بسیار مورد توجه و یکی از دل مشغولی¬های مهم بسیاری از فلاسفه، مصلحان اجتماعی، نویسندگان، معماران و برنامه ریزان شهری بوده است. مسئله اصلی این است که چگونه می توان در چارچوب رهیافت های تجربه شده دنیا با نگاهی چند بعدی و با نگرشی راهبردی، به سمت پایداری شهری گام برداشت. ظهور شهر فشرده در عصر حاضر، واکنشی به مشکلات و تنگناهای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، و ... تشدید یافته و راه حل هایی برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار شهری هستند. بنابراین پرداختن به مفهوم شهر فشرده در جهت رسیدن به شهر پایدار ضروری به نظر می رسد. هدف از این پژوهش پرداختن به مفهوم شهر فشرده، همچنین معایب و مزایای آن در ارتباط با پایداری شهری است. گردآوري مطالب با استفاده از متون معتبر جهانی و کتابخانه‌اي بوده و روش تحقيق توصيفي- تحليلي مي‌باشد. یافته¬های تحقیق نشان داده است فشردگی در الگوی شهر فشرده به معنای ساخت و ساز عمودی به جای افقی است. مردم را از وابستگی به اتومبیل رهانیده و آن¬ها را به پیاده¬روی و دوچرخه سواری ترغیب نموده و در این راستا به محیطی بیوفیلیک با قابلیت ایجاد تهییج در مردم، مبدل گردیده است.
کلمات کلیدی : شهر فشرده پایداری زندگی شهری