بررسی اثر افزودن نانو ذرات بر پارامترهای مقاومت و پایداری بتن خود تراکم

فرید طاهرزاده¹ امیرجواد احمدیان حسینی² بهاره اشرف حصاری³

1) مربی آموزشگاه عالی غیر انتفاعی اترک قوچان، ایران. کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه
2) کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک گرایش تبدیل انرژی. دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
3) کارشناس ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(3rstconf.com)
چکیده :
استفاده از یک رویکرد جامع و اصولی در مورد بتن و شناخت زیر ساخت آن در مقایس های کوچک، زمینه تولید بتنی با خاصیت خود تراکمی را فراهم می نماید. بتن های مذکور دارای دوام و پایداری بهتری نسبت به بتن های معمولی می باشند. هدف از نانو تکنولوژی، رویکردی جدید در رشته های مختلف علوم با تغییر و یا کنترل خواص و رفتار مواد و اشیا است. این امر از طریق تغییر چیدمان ملکولی و ریز ساختارهای آن ها در مقیاس نانو صورت می گیرد. نانوتکنولوژی در صنعت بتن، برای تولید بتن هایی با مقاومت کششی و فشاری بیشتر و یا تولید بتنی با سطوح خود تمیز کنندگی و خود ترمیمی، کاربرد بیشتری دارد. از اکسیدهای مختلفی برای بهبود عملکرد و خواص بتن استفاده می شود که از آن جمله می توان به نانو اکسیدهای آهن، سیلیس، تیتانیوم، آلومینیوم و یا نانو ذراتی مثل رس ها، الیاف ها و لوله های کربنی اشاره کرد. در این تحقیق علاوه بر بررسی روش و نحوه استفاده از نانو اکسیدها و نانو ذرات در تولید بتن، به تفاوت خواص حاصل از استفاده از این نانو مواد در بتن پرداخته می شود.
کلمات کلیدی : نانوتکنولوژی نانو ذرات نانو اکسیدها بتن خود تراکم