بررسي وضعيت كنوني تحول بنیادین و توسعه نظام آموزشی ایران به شیوه گفتمان انتقادی

بهناز مقدس¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد واحد ساری

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(3rstconf.com)
چکیده :
موضوع تحول در نظام مدیریت آموزش و پرورش از موضوع های اساسی در نظام تعلیم و تربیت می باشد.که از منظر حوزه های سیاستگذاری، برنامه ریزی، مدیریت و اجرا اهمیت زیادی دارد.سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش که حاصل یک خرد جمعی و هم اندیشی راهبردی است. از حیث گفتمانی بواسطه توجه و تاکید بر موضوعات و الگوهای بومی و جهانی و بویژه دینی، یک سند معتبر و قابل رجوع می باشد. اما مشکلاتی در مسیر تحقق اهداف و برنامه های آن وجود دارد که چالش آن را باید در چگونگی اجرای آن جست. همانگونه که تناقض در اجرای این برنامه می تواند مشکلاتی را بوجود آورد که اگر بدان توجه نشود، می تواند اصل محتوای سند را نیز خدشه دار نموده و تحقق مطلوب آن را با مشکلات عدیده ای مواجه نماید. بنابراین قبل از انجام هرگونه تحلیل گفتمان باید بدانیم،ما اکنون در مسیر برنامه ریزی تحول به بیراهه ای گریز پیدا کرده ایم که تغییر آن بر تحولش فائق آمده است. هر چند نیاز به توضیح مجدد نیست که تحول نیز امری به کل مغفول مانده در روند توسعه آموزشی و پرورشی ما، به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار انسانی کشور است.هدف از تحلیل گفتمان برنامه های تحول در کشورمان این است که بدانیم چرا به تغییر می رسیم اما نشانی از تحول نمی یابیم؟ بدینسان است که عنوان این مقاله، تحلیل گفتمان انتقادی است تا بدانیم نقاط ضعف و چالشها کجاست و نقاط قوت چه خواهد بود؟ یافتن پاسخ به این سوال است که اساسا دلیل حرکت کند توسعه و در بعضی از موارد عقب گرد آن در ایران (بویژه در حوزه آموزش و پرورش بعد از انقلاب اسلامی) چه بوده و فرآیند اجرایی سازی در این حوزه با موفقیت چشمگیری همراه نبوده است؟
کلمات کلیدی : گفتمان گفتمان انتقادی تحول بنیادین توسعه آموزش و پرورش