تأثیر پایداری اجتماعی در طراحی فضاهای آموزشی

کبری ایروانی¹ مهدی زندیه²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ایران
2) دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(3rstconf.com)
چکیده :
در حوزه ی پایداری اجتماعی، با در نظر گرفتن مفهوم پایداری به معنای دوام و ماندگاری، فضاهایی که دارای زمینه هایی برای فعالیت ها و حضور عمومی شهری دارند را در صورتی می توان پایدار دانست که طی زمان همواره کارکرد های خود را حفظ کند و پذیرای تعداد قابل ملاحظه ای از شهروندان در طیف جنسی و سنی مختلف در زمان های متفاوت باشد. تمرکز بر این مسئله و شناخت و ارائه عناصری که می توانند منجر به شکل گیری معماری پایدار به لحاظ اجتماعی شوند موضوع اصلی در نگارش این نوشتار است. پژوهش هایی که با موضوع معماری پایدار انجام شده اند عموماً در بخش های محیطی، اقتصادی انجام شده و در مواردی به استخراج اصولی منجر شده اند در خصوص اهداف اجتماعی اصولی مشخص که این اهداف را در قالب طراحی ارائه کند، کمتر ارائه شده است. از این رو نیازمند مطالعات وسیع تری هستند تا به عنوان ضوابطی در طراحی منعکس شوند. این تحقیق سعی دارد تا برای ایجاد شالوده ای منسجم از روش کیفی استفاده کند و با بررسی یک نمونه و تحلیل و بررسی آن، عوامل زمینه ساز پایداری اجتماعی را مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت با تجزیه و تحلیل نمونه ی مورد بررسی راهکارهای طراحی بر اساس پایداری اجتماعی بیان گردد.
کلمات کلیدی : معماری پایدار پایداری اجتماعی تعاملات اجتماعی طراحی معماری فضاهای آموزشی