ادغام از نگاه حقوق رقابت و حقوق شرکت¬ها

رضا صفیان بلداجی¹ الهام حیدری²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق شرکت­های تجاری، دانشکده­ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد،
2) استادیار گروه حقوق دانشکده ­ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت، اقتصاد و حسابداری(2meaconf.com)
چکیده :
در نظام حقوقي ايران، حقوق رقابت از جمله¬ رشته¬هاي نوين محسوب مي¬شود كه با تصويب قانون اجراي سياست¬هاي كلي اصل چهل و چهارم قانون اساسي پا به عرصه¬ي ظهور نهاده است. قانونگذار ايران با كسب تجربه از نظام¬هاي حقوقي خارجي به خوبي دريافته است كه حمايت از خصوصي سازي و بازار رقابتي، در بستر وجود قواعدي به منظور صیانت از آن¬ها است. از اینرو قانونگذار، فصل نهم از قانون اجراي سياست¬هاي كلي اصل چهل و چهارم قانون اساسی(مصوب 387) ¬را¬ تحت¬ عنوان" تسهیل رقابت¬ و¬ منع -انحصار"، به مقررات مرتبط با رقابت اختصاص داده است و قواعدی در ارتباط با ادغام¬های مخل رقابت مقرر داشته است. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی ادغام شرکت¬های تجاری از منظر حقوق رقابت و حقوق شرکت¬ها می¬پردازد. یافته¬های این پژوهش حاکی از آن است که قراردادِ ادغام واقعی، قراردادی تشریفاتی و جمعی است و ماهیت انتقال تعهدات در ادغام در قالب نهاد قائم مقامی عام قابل تحلیل است؛ همچنین باید افزود، قانون¬گذار ایران تعریف صحیح و درستی از ادغام نداشته و با برداشتی مضیق از ادغام های ضد رقابتی، دایره¬ی این اقدام ضدتراستی را کاهش داده است؛ ادغام از منظر حقوق رقابت عام و از نگاه حقوق شرکت¬ها خاص است، این در حالی است که قانونگذار در قانون رقابت به این تفکیک توجهی نداشته است. در باب ضمانت اجراهای ادغام ¬های ضد رقابتی نیز قانون گذار معیار تشخیص دامنه¬ی تمرکز شدید را به صراحت تعیین نکرده است که این رویه در تضاد با قاعده¬ی حقوقی قبح عقاب بلابیان می¬باشد.
کلمات کلیدی : حقوق رقابت بازار رقابتی ادغام قانونی ادغام عملی انحصار قراردادهای جوینت ونچر.