واکاوی قوت وضعف گردشگری ایران، بارویکردگردشگری مجازی

یاسر عالی پور¹ احمد پور احمد²

1) دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری
2) استاد تمام دانشگاه تهران

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(4rstconf.com)
چکیده :
گردش و گردشگری ریشه ی به قدمت تاریخ بشر دارد انسان از ابتدایی ترین روزگار حیات خود در روی زمین نشانهای گردشگری و کنجکاوی برای یافتن نیازهای اولیه خود را با گردش آغاز نموده است؛در تصاویر غارهای باستانی این نکته به خوبی نشان داده شده است که بشر آن زمان به جستجو مواد اولیه خود تلاش های فراوانی می کرده است و با رونق شرایط زندگی این شیوه هر روز پیشرفت تر شده است به طوری رکن اقتصادی به خود گرفته و اهمیت اقتصادی خاصی پیدا نمود داشته به صورتیکه دربودجه های سالانه ی هر ملکی این اهمیت را نشان میدهد پس گردشگری رونق آن یعنی امنیت کشور ، آسایش کشور و به پیرو آن قدرتمند شدن کشور برای جذب گردشگران خواهد بود.در قرن بيست و يکم، پيشرفت فناوري موجب مي شود تا وقت انسان بيش از پيش آزاد گردد و زمان بيشتري را صرف اوقات فراغت خود نمايد. در واقع اين قرن را بايد عصر صنعت گردشگري نام نهاد. به دليل زير ساخت هاي فناوري، فرهنگي، سياسي، اجتماعي و اقتصادي ايجاد شده در قرن بيست و يکم، پديده گردشگري يک واقعيت اجتناب ناپذير در رفتار و عمل انسان براي روح کنجکاوي او خواهد بود. سفر به ديگر نقاط دنيا چه به صورت حقيقي و واقعي و چه به صورت مجازي، با انگيزه هاي مختلفي جزو ملزومات زندگي قرن بيست ويکم و شکل دهنده جرياني است که مرزهاي ملي و بين المللي را درنورديده، رويکردي فراتر از دولت و ملت خواهد داشت. گردشگري به عنوان يکي از منابع در آمد و ايجاد اشتغال در سطح محلي مي تواند رهيافتي براي توسعه اقتصادي باشد. گردشگري بخصوص در زماني که سود فعاليت هاي ديگر بخش هاي اقتصادي در حال کاهش باشد، جايگزين مناسبي براي آنها و راهبردي براي توسعه است. امروز صنعت گردشگري به اندازه اي در توسعه اقتصادي - اجتماعي کشورها اهميت دارد که اقتصاد دانان آن را «صادرات نامريي» نام نهاده اند. صنعت توريسم از صنايعي است که در سال هاي اخير به سرعت گسترش يافته و در رديف يکي از بزرگ ترين منابع درآمد جهان در آمده است. همچنين بايد افزود که چرخه عظيم مالي که به طور غيرمستقيم طول محور صنعت گردشگري مي چرخد، به مراتب مهم تر از درآمدهاي مستقيم بر اقتصاد جهاني تاثير گذار است. اين مقاله، بر توسعه پايدار گردشگري تاکيد دارد. در اين ديدگاه، توسعه گردشگري با استفاده از منابع موجود به گونه اي است که ضمن پاسخ دادن به نيازهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و ضوابط قانوني جامعه و انتظارات گردشگران بتوان وحدت و يکپارچگي، هويت فرهنگي، سلامت محيط زيست، تعادل اقتصادي و رفاه مردم محلي را تامين کرد. اين مقاله ضمن تحليل وضعيت صنعت گردشگري در ايران به نقش، کارکردهاي آن و موانع و راهکارهاي ايجاد صنعت گردشگري پايدار در ايران مي پردازد.
کلمات کلیدی : معماری صنعت گردشگری گردشگری مجازی توسعه پایدار مدیریت گردشگری.