بررسی استفاده از الگوریتم ژنتیک و منطق فازی در جایابی بهینه محدود کننده جریان خطا در سیستم های قدرت

محمد حسن پیشه ور¹ محمد رضا احدیت² محمد هادی کریمی تفتی³

1) محمد حسن پیشه ور
2) محمد رضا احدیت
3) محمد هادی کریمی تفتی

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی(4rstconf.com)
چکیده :
در سیستم های قدرت ؛ فواید فنی و اقتصادی بکارگیری FCL به تعداد نصب و پارامتر بهینه محدود کننده ها وابسته است. در این مقاله جایابی بهینه محدود کننده جریان خطا در سیستم های قدرت با بکارگیری الگوریتم ژنتیک و منطق فازی مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش کمترین تعداد محدود کننده ها به همراه مکان های نصب پارامتر بهینه هر محدود کننده به طور همزمان محاسبه می شود و به گونه ای که جریان های خطا را به ظرفیت قطع کلید های قدرت موجود محدود کند. جهت انتخاب مکان های کاندید بهتر برای فراگیری FCL ها و در نتیجه کاهش فضای جستجو ضریب حساسیت به صورت کاهش در جریان خطای باس در نتیجه تغییر در امپدانس هر شاخه معرفی شده است. بکارگیری این ضریب می تواند کارایی و دقت محاسبات را بهبود بخشد. جریان های خطای بزرگ ممکن است عملکرد سنکرون ژنراتور های موجود در شبکه ها و سیستم های قدرت را تحت تاثیر قرار دهد. محدود کننده جریان خطا با کاهش جریان خطا به طور سریع و موثر می تواند موجب بهبود پایداری گذاری سیستم شود.
کلمات کلیدی : محدودکننده الگوریتم ژنتیک منطق فازی جایابی