مهندسي محيط زيست در صنعت چوب پلاستيك

سيده مينا بني هاشمي¹

1) دانشجو دكترا علوم و صنايع چوب، دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در علوم کشاورزی و محیط زیست(aseconf.com)
چکیده :
یکی از دغدغه های صنعت ساختمان سازی در کشورهای پیشرفته، تامین مصالح چوبی مستحکم و زیبا با کمترین هزینه و با امتیازات زیست محیطی ویژه می باشد. تامین بخش قابل توجهی از این نیاز با در نظر گرفتن سطح مطلق جنگل اقتصادی کاری دشوار است. از این رو تولید محصولات جایگزین بر پایه چوب، نظیر چوب پلاستیک برای به حداقل رساندن اثرات کربنی ساختمان اقزایش یافته است. این هدف به سه طریق تحقق می یابد، ابتدا حداکثر استفاده از مواد قابل بازیافت، صرفه جویی در مصرف انرژی در طول چرخه ی زندگی محصول و پتانسيل بازيافت پس از عمر مفيد آن. صنعت چوب پلاستیک با مهار دو آلاینده رها شده در طبیعت(ضایعات لیگنو سلولزی و پلاستیک) از تخریب جنگل ها، آلودگی هوا، آلودگی خاک، انباشت زباله و دفن پسماند جلوگیری می کند. در این مقاله بر قابلیت تولید چوب پلاستیک از ترکیب پلاستیک های بازیافتی پلي اتيلن يا پلي پروپيلن و انواع مواد تجديدپذير، با هدف حفظ خواص مقاومتی و فیزیکی مطلوب، تاکید شده است. از طرف ديگر با توجه به قابلیت اصلاح محصول جهت حفاظت در برابر عوامل مخرب بیولوژیکی و یا آتش استفاده از آن با فرمولاسیون مشخص، توصیه می گردد.
کلمات کلیدی : چوب پلاستیک زیست تخریب پذیر مواد سبز بازيافت