بررسی تاثیربکارگیری جداسازهای لرزه ای در پل ها وبررسی عملکرد آنهادر برابر بارهای لرزه ای

کاوه سبوحیان¹

1) دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، ملایر، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی(cau2016.com)
چکیده :
امروزه پل ها به دلیل اهمیت قابل توجه در حوزه حمل و نقل و همچنین به دلیل نقش مهمی که پس از وقوع زلزله در عملیات امداد و نجات دارا است، جایگاه ویژه ای نزد طراحان سازه دارد. اما علي رغم سادگي سازه اي ، نتوانستند تحت زلزله هاي مختلف در سطح توقع طراحان عمل كنند. آسيب هاي گسترده وارده به پل ها در زلزله هاي مخرب ، لزوم توجه بيشتر به عملكرد لرزه اي آنها را اجتناب ناپذير نموده است. لازم است که این سازه ها در برابر حملات لرزه ای از سطح حفاظت بالاتری برخوردار باشند. زلزله نقاط ضعف سازه را شناسایی نموده و بیشترین خسارت را به آنجا وارد می کند که پل ها به دلیل درجه نامعینی کم در برابر این حملات بسیار آسیب پذیرند. يك مسئله اساسي در طراحي لرزه اي اين سازه ها ، فركانس طبيعي ارتعاش آنهاست . فركانس طبيعي اين سازه ها در ناحيه اي است كه بيشترين مقدار انرژي زلزله وارد سازه شده و مسئله تشديد پيش مي آيد. این مسائل مهندسین سازه را به سوی استفاده از روش های کنترل فعال و غیر فعال سازه سوق می دهد. جداسازی، پایه یک روش کنترل غیر فعال در رفتار لرزه ای سازه ها می باشد که منجر به بهبود عملکرد سازه می شود. در این مقاله یک پل به منظور بهسازی با روش جداسازی لرزه ای انتخاب شده است. این پل برای دو حالت با پایه گیردار و با جداگر لاستیکی سربی مدل سازی شده است. مدل های فوق تحت نگاشت السنترو قرار گرفته و با نرم افزار تحلیلی SAP2000 آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی انتگرال مستقیم شده اند. نتایج تحلیل نشان می دهد که استفاده از سیستم جداساز در کاهش پاسخ لرزه ای، ضریب شتاب، انرژِی انتقالی به عرشه و افزایش توان بابری پل، موثر است.
کلمات کلیدی : کنترل فعال و نیمه فعال سازه جداساز لرزه ای نگاشت السنترو آنالیز تاریخچه زمانی پاسخ لرزهای سازه