معماری زیست‌گرا(بیوفیلیک)، مفهوم معماری پایدار و سلامت زا

فاطمه قائدرحمتی¹ محمدرضا بمانیان²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه علوم تحقیقات بروجرد
2) دکتری معماری، دانشگاه تربیت مدرس تهران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری و منظر شهری(iccacs.com)
چکیده :
امروزه، با وجود بازتاب وضعیت‌ها و تجربه‌های گوناگون در زندگیمان، ما (انسان‌ها) باید قادر به یافتن هماهنگی نزدیک و قابل قبولی بین خصوصیاتی که می‌پسندیم و خصوصیاتی که شانس بقای ما را افزایش می‌دهند باشیم. در این مسیر ما در می‌یابیم که همجواری با طبیعت باعث حفظ سلامتی ما می‌شود و به نوبه خود، عملکرد فیزیکی را هم ارتقاء می‌دهد. تنها خواسته ساکنان محیط‌های مسکونی این نیست که به ساده‌ترین روش در یک ساختمان قابل استفاده کار کنند، بازی کنند، بخورند، یا بخوابند. آنها می‌خواهند که توسط محیط اطرافشان ترغیب شوند، سرذوق بیایند، آرامش بیابند، و قوت قلب بگیرند. فضاهایی می‌خواهند که آنها را شایسته‌تر و مرفه‌تر کند. معماری بیوفیلیک فرصتی هیجان‌انگیز برای دستیابی به منافع پیرامونی، روحی، اجتماعی و اقتصادی فراهم می‌کند. هنوز موارد زیادی در مورد انرژی، پیرامون و چرخه زندگی باید درک شود چه برای وارد کردن جوان‌ها و محققین علاقمند در اجتماع سراسری معماری سبز و چه برای آنان که به معماری بیوفیلیک علاقه دارند. مفهوم بیوفیلیا (زیست گرائی) استحقاق تعبیر شدن به شیوه عمیق‌تری را دارد. فرضیه این است که این پیوستگی منجر به عکس‌العمل مثبت در زمینه عملکرد انسان و سلامتی او حتی از نظر روحی می‌شود. هدف از این حرکت جدید ایجاد ساختمان‌هایی موافق با طبیعت، با مصرف بهینه انرژی و توسعه از طریق مدیریت منابع طبیعی است.
کلمات کلیدی : معماری بیوفیلیک سلامتی شناخت محیط زیست انرژی عوامل ساختمان سبز