بررسی اثر اندر کنش خاک و سازه بر روی سازه هایی با میراگر جرمی تنظیم شده

بررسی اثر اندر کنش خاک و سازه بر روی سازه هایی با میراگر جرمی تنظیم شده

سهیل رجاء1 رضا اسماعیل آبادی2 نیما مهران نیا3

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،ایران -
2) مدرس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،ایران -
3) مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،ایران -

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری و منظر شهری(iccacs.com)
چکیده :
عموماً در تحلیل لرزه ای سازه ها و ساختمان های شهری، تکیه گاه سازه صلب در نظر گرفته شده و از اثر رفتار خاک زیر سازه چشم پوشی می شود. در حالی که در واقعیت خاکی که سازه روی آن بنا شده در هنگام وقوع زلزله تأثیر بسزایی در رفتار سازه دارد. با نرم تر شدن خاک و مرتفع شدن سازه فرکانس ارتعاشی خاک و سازه به یکدیگر نزدیک تر شده و باعث تشدید ارتعاش سازه می شود. این تعامل بین خاک و سازه هنگام وقوع زلزله اندرکنش خاک و سازه (Soil Structure Interaction ) نامیده می شود. در طی سال های گذشته استفاده از سیستم های شکل پذیر یا میراگر ها رشد شایانی داشته است. این سیستم ها باعث بهبود عملکرد لرزه ای در سازه می شوند. میراگر جرمی تنظیم شده (TMD) از انواع سیستم های کنترل غیر فعال بوده و با مستهلک کردن انرژی زلزله باعث بهبود عملکرد سازه می شود. لذا هدف از این مقاله بررسی اثر اندر کنش خاک و سازه بر روی عملکرد لرزه ای سازه و مقایسه این اثر با در نظر گرفتن میراگر جرمی تنظیم شده می باشد. مدل سازی در نرم افزار اجزای محدود آباکوس انجام شده و نتایج مدل سازی با یکدیگر مقایسه شده است. مشاهدات نشان می دهد که حرکت لرزه ای سازه با در نظر گرفتن اندرکنش افزایش می یابد که این اثرات با وجود میراگر جرمی تنظیم شده کاهش یافته است.
کلمات کلیدی : اندر کنش خاک و سازه میراگر جرمی تنظیم شده سازه بلند تحلیل دینامیکی غیر خطی