تأثیرتدبیرهای هنرمندانه و معمارانه بر سامانه های درمانگری ِکودکان ناسازگار
تأثیرتدبیرهای هنرمندانه و معمارانه بر سامانه های درمانگری ِکودکان ناسازگار
علیرضا باوندیان1 فاطمه وطنخواه2
1) عضو هیات علمی دانشکده هنر ، دانشگاه نیشابور
2) دانشجوی کارشناسی معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مشهد
محل انتشار :
کنفرانس بین المللی عمران، معماری و منظر شهری(iccacs.com)
چکیده :
ناسازگارکسی است که رفتارهای گوناگون ،غیرعادی و غیرطبیعی ،انعطاف ناپذیر،دشوار ومزاحم دارد. روانشناسان رفتارهای ناسازگار را در سه طبقه تقسیم بندی می کنند. :1 . اختلال بیش فعالی و کمبود توجه 2 . اختلال نافرمانی 3 . اختلال رفتاری
یکی از اولين نيازهای بشر ، بعد از مسائلی چون گرسنگی و تشنگی ، نيازبه حس آرامش است. از طرفی انسان بخش زیادی از این زمان رادر خانه به سرمی برد.حال آنکه عواملی از قبيل ازدحام محيط های شهری، آلودگی هوا، آلودگی صوتی و ...، فشارهای روانی واغتشاشات ذهنی بسياری را به ساکنين شهرها تحميل کرده است. در این میان فضای داخلی و مسکن نقش مهمی درفرآیند مداوای غیر مستقیم کودکان ناسازگار دارد.
این مقاله که دارای ماهیت کیفی است و به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده می کوشد تا نقش تدابیر هنرمندانه و معمارانه را در ارتقاء شاخص های روانی فضا با تأکید بر درمانگری کودکان ناسازگار نشان دهد.
کلمات کلیدی :
واژههاي كليدي : ناسازگاری
تدبیرهای هنرمندانه و معمارانه
نیازهای روانی
اختلالات روانی