ارزیابی کیفیت آب رودخانه کارون از نظر مصارف شرب، صنعت و کشاورزی (مطالعه موردی: بازه اهواز تا آبادان)

آیدا شبانی بهلولی¹ مهدی امیرآبادی زاده²

1) دانشجوی کارشناسی مهندسی آب دنشگاه بیرجند
2) استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری و منظر شهری(iccacs.com)
چکیده :
با توجه به ورود آلاینده‌های مختلف به منابع آبی و مخصوصأ رودخانه‌ها، توجه به کیفیت آن‌ها امری ضروری به نظر می‌رسد. بنابراین نیاز است تا کیفیت منابع آب در دسترس توسط شاخص‌های مختلف سنجیده شده و توانایی خودپالایی این منابع آبی مشخص گردد. با توجه به این موضوع، تحقیق حاضر به منظور ارزیابی کیفی آب رودخانه کارون، از بازه‌ی اهواز تا آبادان (بین طول‌های جغرافیایی ´10 °48 تا ´40 °48 شرقی و عرض‌های جغرافیایی ´20 °31 تا ´33 °30 شمالی) انجام شد. نتایج نشان داد که براساس استاندارد ایران به منظور مصارف شرب تقریبأ مناسب می‌باشد در حالی که استاندارد سازمان بهداشت جهانی، مصرف آب این رودخانه را به منظور مصارف شرب تقریبأ نامناسب تعیین کرد. به جز پارامتر دما، کیفیت آب این رودخانه براساس سایر معیارها برای آبزی‌پروری در حد قابل قبول بود. براساس نتایج به دست آمده، آب رودخانه کارون از لحاظ هدایت الکتریکی در گروه‌های C3 و C4، و از لحاظ پارامتر SAR در گروه‌های S2 و S3 قرار داشت. بدین ترتیب، کیفیت آب رودخانه کارون به منظور مصارف آبیاری تقریبأ نامناسب می‌باشد. گرچه نمودار شولر کیفیت مناسبی برای رودخانه کارون تعیین کرد ولی نمی‌توان فقط به نتایج به دست آمده از این نمودار تکیه کرد. زیرا براساس استاندارد جهانی، و با در نظر گرفتن سایر عوامل، کیفیت آب رودخانه کارون به منظور مصارف شرب نامناسب تشخیص داده شد. کیفیت آب این رودخانه برای مصارف صنعتی نیز نامناسب می‌باشد زیرا به شدت رسوب‌گذار است.
کلمات کلیدی : کیفیت آب شاخص ویلکاکس شاخص شولر دیاگرام پایپر رودخانه کارون