تجزیه و تحلیل تجربی عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی(FDI) در ایران و ترکیه

مهدی تقوی¹ قاسم آقامحمدزاده²

1) دکترای اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی
2) کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازرگانی بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت، اقتصاد و حسابداری(1meaconf.com)
چکیده :
چكيده مقاله حاضر به تجزیه و تحلیل تجربی عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی(FDI) در ایران و ترکیه بین سال های 1980-2010 با استفاده از رهیافت ARDL پرداخته است. در مقاله حاضر از مجموعه عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری مستقیم خارجی عوامل تولید ناخالص داخلی، سطح عمومی قیمت ها و نرخ ارز به عنوان متغیر مستقل و عامل سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است. تولید ناخالص داخلی به عنوان کل ارزش ریالی محصولات نهایی تولید شده توسط واحدهای اقتصادی مقیم کشور در دوره زمانی معین (سالانه یا فصلی) را تولید ناخالص داخلی می نامند. قیمت از نظر لغوی یعنی سنجش، ارزیابی، اندازه و معیار. قیمت در بازار عبارت است از ارزش مبادله ای کالا و خدمت که بصورت واحد پول بیان می شود. ارز نیز به پول های خارجی گفته می شود. سرمایه گذاری مستقیم خارجی به نظر کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل محتد سرمایه گذاری مستقیم خارجی عبارت است از سرمایه گذاری که متضمن مناسبات بلندمدت بوده و منعکس کننده کنترل و نفع مستمر شخصیت حقیقی یا حقوقی مقیم یک کشور (سرمایه گذاری مستقیم خارجی در شرکت مادر) در شرکتی واقع در خارج موطن سرمایه گذار باشد. و رهیافت ARDL مطالعه اثر وقفه در مدلهی اقتصادی می باشد.
کلمات کلیدی : "رهیافت ARDL" "سرمایه گذاری مستقیم خارجی" "سرمایه گذاری در سبد دارایی های خارجی" "تولید ناخالص داخلی" "سطح عمومی قیمت" "نرخ ارز"