مدلسازی و بهینه‌سازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم

مدلسازی و بهینه‌سازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم

ناصر کسرایی1 سعید پورمستقیمی2

1) مربی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز -

محل انتشار : اولین کنگره بین المللی نوآوری در مهندسی و توسعه تکنولوژی(iceiconf.ir)
چکیده :
هر در این تحقیق سعی بر مدلسازی و بهینه‌سازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک می باشد. فرآیند مدلسازی با استفاده از دو پارامتر مربوط به ساختار این سلولها یعنی ضخامت لایة فعال و اندازة پهنا انجام می گیرد و مقادیر بهینه این دو پارامتر توسط الگوریتم فراکاوشی ژنتیک محاسبه می‌شود. نتایج بدست آمده از مدلسازی و بهینه‌سازی بیانگر افزایش قابل توجه راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم در صورت استفاده از پارامترهای ساختاری بهینه یعنی ضخامت لایة فعال بهینه و اندازة پهنای بهینه می‌باشد.
کلمات کلیدی : سلول های خورشیدی ارگانیک شبکه‌های عصبی مصنوعی الگوریتم ژنتیک ضخامت لایه فعال اندازه پهنا.