مدلسازی و بهینهسازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم
مدلسازی و بهینهسازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم
ناصر کسرایی1 سعید پورمستقیمی2
1) مربی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز -
محل انتشار :
اولین کنگره بین المللی نوآوری در مهندسی و توسعه تکنولوژی(iceiconf.ir)
چکیده :
هر در این تحقیق سعی بر مدلسازی و بهینهسازی راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک می باشد. فرآیند مدلسازی با استفاده از دو پارامتر مربوط به ساختار این سلولها یعنی ضخامت لایة فعال و اندازة پهنا انجام می گیرد و مقادیر بهینه این دو پارامتر توسط الگوریتم فراکاوشی ژنتیک محاسبه میشود. نتایج بدست آمده از مدلسازی و بهینهسازی بیانگر افزایش قابل توجه راندمان سلولهای خورشیدی ارگانیک نامتجانس نسل سوم در صورت استفاده از پارامترهای ساختاری بهینه یعنی ضخامت لایة فعال بهینه و اندازة پهنای بهینه میباشد.
کلمات کلیدی :
سلول های خورشیدی ارگانیک
شبکههای عصبی مصنوعی
الگوریتم ژنتیک
ضخامت لایه فعال
اندازه پهنا.