بررسی تاثیر شکل طیف رکورد بر فروریزش ساختمان های بتنی با استفاده از رکورد های FEMAP-695 و CS

نادر عباسی¹ عبدالنبی عبده کلاهچی² پیمان بیرانوند³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه ، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد بروجرد -
2) استادیار گروه عمران آب ، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری تهران -
3) دانش پژوه دکتری عمران گرایش سازه ، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه رازی کرمانشاه -

محل انتشار : کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(icesconf.com)
چکیده :
تحلیل دینامیکی افزایشی (IDA) یک فرایند برای تخمین تقاضای لرزه ای و ظرفیت نهایی سازه‌ها و یا به عبارتی دیگر ارزیابی شکست پذیری سازه‌ها می‌باشد. از سوی دیگر طبیعی‌ترین روش تحلیل سازگار با رفتار فیزیکی سازه در حین درگیری با زمین لرزه، تحلیل دینامیکی غیرخطی است. روش تحلیل دینامیکی افزایشی (IDA) قادر است عملکرد فیزیکی یاد شده را جامع‌تر مدل نماید. بررسی احتمال فروریزش ساختمان‌های بتن مسلح به دلیل کاربرد زیاد آن با استفاده از منحنی شکنندگی، محور اصلی این پژوهش را تشکیل می‌دهد. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای برآورد ظرفیت فروریزش سازه‌ها، در تحلیل دینامیکی غیر خطی، انتخاب و مقیاس کردن مجموعه رکوردهای زلزله می‌باشد. شکل طیفی رکوردهای زلزله در ارزیابی فروریزش سازه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بنابراین برای محاسبه احتمال فروریزش، انتخاب رکوردهای زلزله از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تأثیر تغییرات قاب‌های مورد مطالعه برروی ظرفیت نهایی و قابلیت شکنندگی آن‌ها بخشی از نتایج این کار پژوهشی است. نتایج این کار تحقیقاتی می‌تواند برای دست‌یابی مطمئن‌تر به وضیعت نهایی ساختمان‌های بتن مسلح قابل استفاده باشد، ضمن اینکه در این پژوهش تلاشی برای اصلاح منحنی‌های ظرفیت فروریزش به دلیل اثر شکل طیفی (SSF) صورت گرفته است.
کلمات کلیدی : تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی(IDA) منحنی شکنندگی طیف شرطی ضریب شکل طیفی