اصول و فرایند طراحی معماری محیطهای یادگیری با رویکرد روانشناسی محیط در ارتقا خلاقیت کودکان

اصول و فرایند طراحی معماری محیطهای یادگیری با رویکرد روانشناسی محیط در ارتقا خلاقیت کودکان

حمزه علی اکبری1 آزاده محمودی کهنه رودپشت2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه ازاد اسلامی چالوس
2) دکترای معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

محل انتشار : کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی(icesconf.com)
چکیده :
بالا رفتن سطح تحصیلات خانواده ها ، اشتغال بکار بسیاری از مادران در سالهای اخیر ، نیاز به فضاهای اموزشی خلاق و پویا جهت استفاده بهینه از اوقات فراغت کودکان را که اینده سازان فردای جامعه میباشند اجتناب ناپذیر نموده است. بهره مندی از فضای اموزشی خلاق و پویا در جهت رشد و شکوفایی و پرورش استعدادها و خلاقیت کودکان امری ضروری است. لذا مهد کودکها بیشتر از فضاهای دیگر مورد توجه میباشند ، ولی متاسفانه علیرغم در خور توجه بودن این مرکز اموزش ، طراحیهای معمارانه ای برای این فضاها بعمل نیامد و بیشتر سعی گردید از مکانهای قدیمی و غیر اموزشی با باز سازی و ایجاد اصلاحاتی استفاده گردد. لذا هدف تحقیق دستیابی به اصول طراحی فضاهای اموزشی کودکان با بهره گیری از تاثیر قابلیتهای روانشناسی محیط بر فکر و ذهن و رفتار کودکان در جهت ارتقا سطح خلاقیت انهاست.از انجائیکه راه های مختلف رفتاری متاثر از محیط کالبدی است و این محیط میتواند تعاملات و فرایند یادگیری را تقویت ویا تضعیف کند ، استفاده از محیطهای بصرِی ، عناصر و محرکهای طبیعی مانند گیاهان ، اب ، خاک ، نور ، رنگ وایجاد فضاهای پر و خالی و ایجاد فضاهای انعطاف پذیر و محوطه های باز و سبز ، ارزیابی فضایی و ارتباط فضایی جهت انگیزش کار گروهی میتواند در جهت ارتقا خلاقیت کودکان موثر و مفید واقع گردد.
کلمات کلیدی : خلاقیت کودکان معماری فضای اموزشی روانشناسی محیط اصول طراحی