کنترل ارتعاش دینامیکی سازه‌های برشی هم‌جوار توسط برقراری اتصال
کنترل ارتعاش دینامیکی سازه‌های برشی هم‌جوار توسط برقراری اتصال
محسن ایزدینیا1 جواد جمشیدی2
1) استادیار، گروه عمران-سازه، دانشکده مهندسی عمران، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، اصفهان، ایران.
2) دانشجوی دکتری، گروه عمران-سازه، دانشکده مهندسی عمران، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، اصفهان، ایران.
محل انتشار :
دومین کنفرانس بین المللی ژئوتکنیک و مهندسی لرزه ای(icguee.ir)
چکیده :
امروزه راهکارهای متفاوتی برای بهبود عملکرد سازه‌ها در برابر ارتعاش های دینامیکی اللخصوص زلزله ارائه شده است. یکی از این راهکارها، کاهش و کنترل تغییرمکان جانبی سازه است. محققین در سال های اخیر، جهت دستیابی به این هدف مکانیزم‌های متفاوتی را پیشنهاد نموده‌اند. که از جمله آنها می‌توان به استفاده از سیستم های کنترل فعال، نیمه فعال، المانهای مستهلک کننده انرژی، ایزولاسیون پی و ... اشاره نمود. در این مقاله ایده‌ی متصل نمودن ساختمان های مجاور در تراز طبقات، جهت کنترل پاسخ لرزه ای هردو ساختمان تحت اثر بارگذاری زلزله بررسی میگردد. مکانیزم فنر متصل‌کننده به نحوی است که می‌تواند باعث کاهش چشمگیری در پاسخ لرزه‌ای سازه‌ها گردد. در این تحقیق دو سازه برشی دو طبقه با مشخصات دینامیکی متفاوت که در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بطور مجزا تحت اثر شتاب نگاشت هفت زلزله مختلف قرار گرفتند و تحلیل دینامیکی خطی تاریخچه زمانی انجام و حداکثر جابجایی نسبی طبقات سازه ها محاسبه شد. سپس با در نظرگرفتن فنری در تراز بام که سازه‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند این تحلیل‌ها مجددا انجام شد. برای هر شتابنگاشت زلزله سختی بهینه فنر به نحوی محاسبه شد که حداکثر جابجایی نسبی طبقات در طول زلزله کمینه گردد. نتایج نشان می‌دهند که فنری با سختی حدود ده درصد سختی طبقات که در تراز بام اضافه شده است، می‌تواند بطور متوسط بیشینه جابجایی نسبی طبقات را تا حدود 57 درصد کاهش دهد.
کلمات کلیدی :
تغییر مکان نسبی
تحلیل دینامیکی خطی
شتابنگاشت زلزله
ساختمان‌های مجاور