بررسی رابطه تغییرمکان جانبی نسبی آیین نامه 2800 در حالت الاستیک و غیر الاستیک

عیسی رضاییان¹ محمد صافی²

1) کارشناس ارشد زلزله دانشگاه شهید عباسپور
2) محمد صافی استادیار دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور تهران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی ژئوتکنیک و مهندسی لرزه ای(icguee.ir)
چکیده :
یکی از پارامترهاي مهم و قابل اندازه گيري و ملموس براي ارزيابي آسيب پذيري سازه ها، حداكثر تغيير مكان نسبي طبقات مي باشد. اين پارامتر عاملي است كه معمولاً در تمامي آئين نامه هاي زلزله راجع به آن بحث شده و مقادير مجازي نيز براي آن ارائه شده است. اين مقادير مجاز با توجه به نكاتي از قبيل درجة اهميت سازه، تعداد طبقات، و محل قرار گرفتن سازه از نظر لرزه خيزي، تعيين مي شوند. برای ارزیابی میزان تغییر مکانهای قاب های مورد مطالعه، پاسخ ارتجاعی و پاسخ غیر ارتجاعی آن تحت اثر زلزله کوبه با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی مورد بررسی قرار می گیرد.
کلمات کلیدی : تحلیل دینامیکی غیر خطی تغییر مکان نسبی واقعی ضریب رفتار