کاهش پتانسیل خرابی پیشرونده بوسیله پسکشیده کردن اتصالات در قابهای خمشی فولادی
کاهش پتانسیل خرابی پیشرونده بوسیله پسکشیده کردن اتصالات در قابهای خمشی فولادی
مرتضی نوید1 علی حدیدی2
1) کارشناس ارشد سازه
2) دانشیاv دانشکده فنی دانشگاه تبریز
محل انتشار :
کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
خرابی زنجیروار اعضای سازهای که با خرابی موضعی قسمتی از سازه، باعث خرابی کل سازه یا بخش وسیعی از آن
می¬گردد، خرابی پیشرونده نامیده میشود. با توجه به اینکه اتصالات نخستین و مهم¬ترین ناحیهای هستند که به هنگام حذف ستون در برابر خرابی پیشرونده مقاومت میکنند و از آنجایی که در سازه¬های فولادی با قاب خمشی، عملکرد سیستم بطور عمده وابسته به رفتار و مقاومت اتصالات است، لذا در این مقاله سعی شده است با بهبود شکلپذیری و مقاومت اتصالات با استفاده از اتصالات پسکشیده، عملکرد این نوع سازهها را در برابر خرابی پیشرونده بهبود ببخشیم. اتصالات پسکشیده اولین بار پس از زلزله نورثریج (کالیفرنیا، 1994( در قاب¬های خمشی فولادی به عنوان یک جایگزین مناسب برای اتصالات جوشی خمشی در مناطق لرزه¬ای پیشنهاد شدهاند. برای این منظور در سه سازه فولادی 5، 10 و 15 طبقه، رفتار سازه¬ها ابتدا با اتصالات صلب تحت تحلیل¬های دینامیکی غیرخطی در نرم افزار OpneSees مورد بررسی قرار گرفت. سپس در مرحله بعدی اتصالات پسکشیده پیشنهاد شده توسط Ricles et al. (2001) پس از طی مرحله صحتسنجی به سازهها اضافه گردیده و با حالت قبل مورد مقایسه قرار گرفت. بررسی نشان داد استفاده از اتصالات پس¬کشیده باعث کاهش شدید تغییرمکان قائم نقطه بالای ستون حذف شده و کاهش نیروی محوری ستون مجاور ستون حذف شده نسبت به حالت صلب می¬شود. همچنین استفاده از این اتصالات، بر لنگر خمشی تیر مجاور ستون حذف شده، در دو انتهای دور و نزدیک اثر دوگانه دارد. بطوری که درسر نزدیک باعث افزایش و در سر دور باعث کاهش لنگر خمشی میشود.
کلمات کلیدی :
خرابی پیش¬رونده
اتصالات پس¬کشیده
قاب خمشی فولادی
تحلیل دینامیکی
مسیر بار جایگزین