بررسی تاثیر آهک هیدراته و زنده درتثبیت زیراساس بامصالح رودخانه ای (مطالعه موردی شهرستان میاندوآب)

رامین اشجاری¹ محمد حسین امین فر²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش راه وترابری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر،ایران -
2) دانشیار دانشکده مهندسی عمران - دانشگاه تبریز

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
چكيده: شهرستان میاندوآب در جنوب استان آذربایجان غربی ومابین دو رودخانه زرینه رود وسمینه رود واقع گردیده است و ازنظر مصالح زیراساس یکی از غنی ترین ومرغوب ترین نوع مصالح را دارا می باشد. دراین مقاله خاک مورد نظر از این منطقه می باشد. زیر اساس یکی مهم‌ترین بخش‌های روسازی بوده که در تنظیم فشار ناشی از بار‌های ترافیکی سنگین و تقلیل بارها برای انتقال به بستر خاکی ، جلوگیری از نشست و تغییر شکل لایه بستر، کاهش اثر یخبندان، انتقال آب‌های سطحی و کاهش ضخامت رویه و اساس بسیار مؤثر می‌باشد. ازآنجاکه استفاده از آهک یکی از روش‌های متداول تثبیت خاک در کشور می‌باشد و تأثیر بسزایی در افزایش ظرفیت باربری خاک خصوصاً خاک‌هایی که دارای مقدار قابل توجهی رس بوده می‌گذارد، همچنین بدلیل آنکه تحقیقات بسیار کمی در کشور در زمینه تأثیر آهک در افزایش ظرفیت باربری مصالح زیر اساس انجام گرفته، در این پژوهش با استفاده از مطالعه آزمایشگاهی ضمن بررسی ظرفیت باربری دانه‌بندی‌های مختلف و مصالح متنوع، به ارزیابی تأثیر این پارامتر‌های بر میزان آهک بهینه جهت تثبیت مصالح زیر اساس پرداخته می‌شود. در این پژوهش از روش CBR یک روش آزمایشگاهی مناسب جهت تعیین میزان استحکام لایه زیر اساس بوده استفاده می‌شود. در نهایت میزان افزایش ظرفیت باربری هر یک از نمونه‌ها و تغییر خصوصیات خمیری آن‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
کلمات کلیدی : زيراساس " افزایش ظرفیت باربری " آهک بهینه " تثبیت " حدود اتربرگ " CBR