سنجش فضایی مناطق 22 گانه ی شهر تهران بر مبنای رویکرد پایداری با استفاده از سیستم SWOT

سنجش فضایی مناطق 22 گانه ی شهر تهران بر مبنای رویکرد پایداری با استفاده از سیستم SWOT

محمدرضا مفیدی1 اعظم سادات رضوی زاده2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی، گروه معماری ، آمل، ایران
2) عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
امروزه رویکرد پایداری به عنوان یک شاخصه در کلیه عرصه ها، بویژه در عرصه فضاهای شهری و معماری مطرح می باشد. مبنای این رویکرد نیز مولفه های پیوسته بر آن همچون ابعاد( اقتصای، اجتماعی، محیط زیست و کالبدی) می باشد که در کنار یکدیگر به تعادل همساز و همخوان میان انسان و محیط مبدل خواهد شد. براساس همین ویژگی ها کلانشهر تهران به عنوان شهری در حال توسعه به مقیاس مناطق 22 گانه ی خود که هر یک دارای چالش ها و فرصت های مناسب برای شکل گیری فضایی با کاربری خاص بجزء کالبد اصلی( سکونتگاه ها) می باشد که البته این امر با سنجش فضایی مناسب براساس مولفه های مطرح شده می تواند به دگراندیشی دوباره از نقطه نظر کارکردی تبدیل گردد. این پژوهش با توجه به این رهیافت کمی و کیفی که به ارتباط میان عرصه های شهری با توده های به هم پیوسته و گسسته ی آن در ایجاد محیط های پاسخده تر به نقش نشسته، سعی بر آن دارد تا با ترکیب سیستم تجزیه و تحلیل SWOT ومولفه های پایداری به انتخاب مناسب بستر بر اساس کاربری های مختلف به نیازسنجی فضایی در غالب جدید با توجه به روش تحلیلی-توصیفی پاسخی ارزنده ارائه نماید
کلمات کلیدی : مولفه های پایداری مناطق شهری سنجش فضایی انسان و محیط