عوامل موثر بر معماری پایدار برای دستیابی به توسعه پایدار شهری

آتنا جوشقانی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری، دانشگاه سراسری کاشان

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
از زمان مطرح شدن اصطلاح معماری پایدار چندان نمی‌گذرد اما بحث پیرامون این موضوع چنان گسترده شده که محافل بسیاری را به این سمت سوق داده است. اصل طراحی پایدار بر این نکته استوار است که ساختمان و به دنبال آن شهر، جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی است و باید به عنوان بخشی از یک اکوسیستم عمل نماید. پایدار بودن به معنای توجه همه جانبه به جنبه های مختلف زندگی انسان است به گونه ای که علاوه بر آنکه منجر به تأمین رفاه نسل کنونی می‌گردد به احتیاجات نسل های آتی نیز توجه فراوانی مبذول می‌دارد. در این مقاله ما به دنبال دستیابی به فاکتورهایی از معماری پایدار می‌باشیم که بتوان با حفظ و گسترش آنها به راهکارهایی در جهت ایجاد شهری پایدار و در نهایت توسعه پایدار شهری دست یافت. چرا که شهرهای امروز به شدت در زمینه توسعه، فعال هستند و افزایش جمعیت و نیاز به شهرسازی های جدید مسئولین را به تفکر بیشتر در این زمینه واداشته است. پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و توصیفی به دست آمده است ابتدا با بررسی منابع مبادرت به تدوین نظریه ها و مبانی کار می‌گردد، آنگاه با توجه به تجربیات عینی به تحلیل موارد پرداخته می‌شود. تمرکز این مقاله بر این است که چگونه می‌توان شهرهایی ساخت که علی رغم توسعه شهری چشم گیر، پایدار باقی بمانند و معماری در این میان به عنوان رکن اساسی ساخت شهر چه نقشی را بر عهده دارد. و هدف ویژه آن رسیدن به معیارهایی ست که معماری ای پایدار و در عین حال شهری پایدار را به وجود آورد و این شهر پایدار توانایی توسعه ای پایدار را داشته باشد.
کلمات کلیدی : پایداری معماری پایدار شهر پایدار توسعه پایدار شهری.