ارزيابي کمی - کیفی و منابع آلودگي آبهای زیرزمینی (مطالعه موردی دشت شیراز)

بهمن معصومی¹ نجمه رعیتی فرد² طیبه طباطبایی³

1) دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست (آب و فاضلاب)
2) دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست (آب و فاضلاب)
3) استاد و مدیر گروه مهندسی محیط زیست د

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و زیرساخت های شهری(icica.ir)
چکیده :
در اين تحقيق پارامترهاي كيفي و کمی و منابع آلاینده آب زیرزمینی بر اساس آمار و اطلاعات موجود وآزمایش های انجام گرفته مورد بررسي قرار گرفت. با مقايسه بین تحقیقات و آزمایشهای انجام گرفته و بازدید میدانی از چاههای آب دشت شیراز ،به طور کلی نتایج ارزیابی انجام گرفته نشان می دهد که جهت حرکت آبهای زیرزمینی از ارتفاعات شمال غرب و غرب به سمت جنوب شرق است. براساس مطالعات بهنگام سازی اطلس منابع آب عمق سطح آب در قسمت غربی بیشتر و با نزدیکی به دریاچه مهارلو درشرق، عمق سطح آب به کمتر از 3 متر می رسد. درمجموع حجم کل تخلیه سالانه از آبخوان آبرفتی و سازندهای سخت این محدوده مطالعاتی 47/343میلیون متر مکعب برآورد شده است. مقدار افت سطح آب زیرزمینی در پایان دوره آماری در این دشت تقریبا برابر با 82/1متر و میانگین افت سالانه در طول دوره آماری (13سال) در دشت شیراز برابر با 14/0 متر می باشد. براساس آمار ایستگاههای هواشناسی و ایستگاههای هیدرومتری میزان کل ورودی به محدوده مطالعاتی 48/762میلیون متر مکعب و حجم کل خروجی از محدوده به صورت جریانهای سطحی، زیرزمینی،تبخیر و مصرف 12/763میلیون متر مکعب برآوردشده است.همچنین میزان تغییرات ذخیره کل محدوده 64/0- میلیون متر مکعب در سال است. براساس نتایج بررسی شیمیایی جریان سطحی،تیپ غالب آب در بخش های غربی محدوده،سولفاته کلسیک،در مرکز بی کربناته منیزیک وکلسیک و در بخش های جنوبی سولفاته منیزیک می باشد. درمناطق نزدیک به دریاچه مقدار هدایت الکتریکی به حداکثر خود رسیده، به طوریکه در این نواحی کیفیت آب زیرزمینی بسیارنامطلوب شده است مقدار هدایت الکتریکی سفره آبرفتی شیراز در طول سالهای 1380تا1382دارای یک روند کاهشی ناچیز و تدریجی بوده و مقدار هدایت الکتریکی از 2294میکروزیمنس بر سانتی متر در بهار 1380به 2163میکروزیمنس برسانتیمتر در پاییز 1382کاهش یافته است و درخردادماه سال 93 تقریبا به 1246 رسیده است.
کلمات کلیدی : ارزيابي کمی و کیفی آب زیرزمینی بیلان آب منابع آلاینده دشت شیراز