بررسی ابعاد و مولفه های هوش معنوی

فخرالسادات طباطبایی¹

1) کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازرگانی داخلی، دانشگاه تهران، ایران

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی مدیریت، اقتصاد، علوم انسانی و توسعه کسب و کار(icmba.ir)
چکیده :
هوش معنوي در برگيرنده مجموع هايی از توانايي ها و ظرفيت ها مي باشد كه از منابع معنوي در جهت افزايش بهزيستي و انطباق پذيري فرد استفاده مي كند. پديدة «پيچيدگي انواع محيط» در عصر كنوني، سازمان‌ها را بر آن داشته است تا پاسخ‌ها، نگرش‌ها و رويكردهاي گوناگوني به آن داشته باشند. با ورود به سازمان، با توجه به شديدتر شدن نياز به اعتماد براي فعاليت در سازمان‌هاي جهان امروزي نياز به معنويت و توسعة هوش معنوي در بين افراد افزايش مي‌يابد. براي آنكه بتوانيم هوش معنوي را در محيط كار نظام جمهوري اسلامي ايران پیاده سازی كنيم، بايد هوش معنوي را با توجه به آموزه‌هاي دين مبين اسلام بررسي كنيم. ازاين‌رو، اين مقاله با تكيه بر مطالعات كتابخانه‌اي و با روش توصيفي و تحليل منطقي، مفهوم «هوش معنوي»تبيين مي‌نمايد.
کلمات کلیدی : هوش معنويت هوش معنوی