پدیده‌ی جناییِ روسپیگری در پرتوِ مطالعات جرم‌شناختی – حقوقی

رضا اخوان شالدهی¹

1) کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی-واحد بندر انزلی

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی مدیریت، اقتصاد، علوم انسانی و توسعه کسب و کار(icmba.ir)
چکیده :
امروزه «فحشا» یا «روسپیگری» در جهان به عنوان یكی از سودمندترین تجارت‎ها درآمده است. كشور ایران هم از آفات و آسیب‎های این جرم در امان نمانده است. پدیده جنایی روسپیگری در قالب جرم و یا انحراف عبارت است از فعلِ قبول یا پیشنهاد روابط جنسیِ لذت‌طلبانه که بدون عاطفه و عشق و یا با احساسات کمرنگ و گذرا و در ازای کسب منفعت مالی صورت گیرد. مهم‌ترین هدف از بررسی پدیده جنایی روسپیگری که در این مقاله با عنوانِ پدیده‌ی جنایی روسپیگری در پرتوِ مطالعات جرم‌شناختی - حقوقی مد نظر می‌باشد، این است که با بررسی علل و زمینه‌های پیدایش و شیوع پدیده جنایی روسپیگری در پرتو مطالعات جرم‌شناسی و مطالعۀ رویکرد حقوق کیفری ایران و نیز توجه به رویکرد اسناد بین‌المللی در خصوص موضوع و همچنین استفاده از تجارب موفقیت‌آمیز نظام‌های حقوقی دیگر در برخورد با جرم روسپیگری؛ ادبیات و دانش نظری در زمینه این پدیده‌ی جنایی، توسعه یابد. با بررسی عوامل بروز و گسترش پدیده جنایی روسپیگری از منظر مطالعات جرم‌شناسی می‌توان نتیجه گرفت که عواملی مانند فقر و نابرابری اقتصادی، تبعیض جنسیتی، محیط پرتنش و ناامن خانوادگی، تجربه زندان و پدیده شوم و مجرمانه قاچاق انسان از عوامل عمده‌ی بروز و گسترش روسپیگری می باشند و اتخاذ سیاست‌های پیشگیرانه اجتماعی و مبارزه با علل فرهنگی و اقتصادی و ساختاری به منظور جلوگیری از اشاعه فساد و فحشا در جامعه بهترین روش‌های پیشگیری می باشند. همچنین پس از بررسی رویکرد سیاست کیفری ایران به پدیده‌ی روسپیگری می‌توان دریافت که حقوق کیفری ایران با وجود اینکه پدیده روسپیگری را به طور خاص جرم‌انگاری نکرده است، اما با جرم‌انگاری در خصوص جرایم جنسی و منافی عفت، رویکرد منع‌گرا یا جرم‌انگار را اتخاذ نموده است.
کلمات کلیدی : روسپیگری پدیدۀ جنایی جرم‌شناسی حقوق کیفری