تعیین رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی، با واسطه گری تعامل استاد و دانشجویان

ارسلان محقق¹ فرهاد شفیع پور مطلق²

1) دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، محلات، ایران
2) .استاديار گروه کارشناسي ارشد رشته مدیریت آموزشي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد محلات، محلات،‌ايران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی نخبگان مدیریت (icme.ir)
چکیده :
هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی، با واسطه گری تعامل استاد و دانشجویان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات تشکیل داده اند.به دلیل محدویت جامعه آماری، از شیوه سرشماری استفاده شده و از اینرو جامعه آماری به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل سه دسته پرسشنامه بوده است :1. پرسشنامه عدالت آموزشی(شفیع پور مطلق،1394) شامل 20 گویه(92/0= α)، 2. پرسشنامه محقق ساخته بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی شامل 8 گویه (95/0=α)، و 3. پرسشنامه محقق ساخته تعامل استاد و دانشجویان شامل 11 گویه(91/0= α). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری استفاده شده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد، بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی در سطح 05/0 P< رابطه معناداری وجود دارد. تعامل استاد و دانشجویان، رابطه بین عدالت آموزشی و بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی در سطح 05/0 P< واسطه گری می کند. نیز نتایج تحقیق نشان داد، مدل تجربی تحقیق از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است.
کلمات کلیدی : عدالت آموزشی بهبود انگیزه توفیق طلبی تحصیلی تعامل استاد و دانشجویان