بررسی استخوانبندی فضای همگانی و پیوند ابنیه مذهبی به آن

بی بی سمیه علی اکبری¹ هادی سروری² نیکناز کچوئی³

1) کارشناسی ارشد طراحی شهری،دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد،گروه شهرسازی، مشهد،ایران
2) دکتری تخصصی شهرسازی، دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مشهد ،گروه شهرسازی، مشهد، ایران
3) کارشناسی ارشد معماری، دانشجوي دکتری برنامه ریزی شهری ،پژوهشگاه شاخص پژوه اصفهان، عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه خیام ، مشهد، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و علوم کاربردی(iceasconf.com)
چکیده :
در استخوانبندی فضای شهری برقراری پیوند میان عملکردهای مهم شهری بسیار مهم می باشد و در واقع نشاندهنده یکپارچگی فضای شهری و ساختار اصلی شهر با عملکردهای مختلف شهر می باشد. هدف از ارائه این تحقیق ، تقویت استخوانبندی فضای همگانی از طریق برقراری پیوند میان ابنیه مذهبی و فضای شهری پیرامون آن می باشد. در این تحقیق روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی از طریق تحلیل های گرافیکی و تحلیل اطلاعات گردآوری شده و منابع کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان می‏دهد ابنیه مذهبی همچون مساجد، کلیساها، تکایا و حسینیه ها، دارای پتانسیل بالایی در پیوند فضای شهری و اتصال ابنیه مذهبی به آن می باشد. در واقع پیوند عملکردی کانون های مهم فعالیتی از جمله ابنیه مذهبی موجب تقویت مفاصل ارتباطی و پیوند آن ها به فضای شهری می‏شود. در این میان فضاهای ارتباطی عملکردهای مذهبی همچون پیش ورودی ها، صحن مساجد و ... به عنوان مهمترین فضاهای نیمه عمومی در شهر می‏تواند نقش بسزائی در رسیدن به اهداف تحقیق ایفا کند.
کلمات کلیدی : استخوانبندی ابنیه مذهبی فضای همگانی مفاصل شهری