تاثیر یک دوره تمرینات هوازی و مقاومتی بر بیان ژن MTNR1B و سطوح انسولین و گلوکز درپانکراس رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین-نیکوتین آمید

محمد رشیدی¹ رحمان سوری² سیروس چوبینه³ علی اصغر رواسی⁴ کاظم باعثی⁵

1) گروه تربیت بدنی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2) گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3) گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4) گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5) گروه هپاتیت و ایدز، انستیتو پاستورایران، تهران، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و علوم کاربردی(iceasconf.com)
چکیده :
بیماری دیابت نوع 2 یکی از شایع ترین بیماری های عصر حاضر است. اگرچه این بیماری علل فراوانی دارد، ولی اخیرا مشخص شده است که ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. هدف ازاین مطالعه بررسی تاثیر12 هفته تمرینات هوازی و مقاومتی بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشتا در رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2 است. دراین مطالعه از 40 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20±220گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3±22سانتی گراد و رطوبت 45درصد و دوره های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند . رت ها به چهار گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی هوازی برای مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 26 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه) در قالب دویدن روی تریدمیل و تمرین مقاومتی به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره با 6 تکرار در دوره انجام گرفت. کليه بررسيهاي آماري با استفاده از نرمافزار SPSS/Win نسخه 16 انجام شد. برنامه تمرینی هوازی و مقاومتی به کاهش معنی دار سطوح گلوکز ناشتا در گروه دیابتی هوازی و مقاومتی نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد(05/0 > p). سطوح انسولین سرم در گروه دیابتی هوازی بالاتر از گروه دیابتی کنترل بود اما این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0 ≤ p) از طرفی، اجرای تمرینات هوازی و مقاومتی بیان ژن MTNR1B را به ترتیب به میزان 39 و 93 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد(05/0 > p). 12 هفته تمرین ورزشی مقاومتی به افزایش معنی دار سطوح سرمی انسولین نسبت به مقادیر آن در قبل از اعمال تمرینات مقاومتی در گروه تمرینی دیابتی منجر شد(05/0 > p). نتایج این مطالعه نشان دادکه دوازده هفته ورزش هوازی و مقاومتی به کاهش معنی دار گلوکز خون و کاهش معنی دار بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس نسبت به گروه کنترل دیابتی منجر شد. و تمرینات مقاومتی اثرات مطلوب تری را نشان داد.
کلمات کلیدی : بیان ژن MTNR1B رت های دیابتی نوع 2 تمرینات هوازی تمرینات مقاومتی سطوح گلوکز سطوح انسولین