بررسی اثر بخشی آموزش خود تنظیم گری ، راهبرد مقابله، تنظیم هیجان بر شدت علائم درسندرم پیش از قاعدگی

مرجان آشور ماهانی¹ اناهیتا تاشک²

1) marjan ashormomahani
2) ana tashk

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش های در علوم رفتاری و اجتماعی(icrbs.com)
چکیده :
چکیده زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی به عنوان مفهوم تشخصی وسیع اولین بار در سال 1935 توسط گرین و دالتون به صورت وجود علائم عود کننده و طی فاز قبل از قاعدگی یا اولین روز های قاعدگی مطرح می شود که این علائم در فاز پس از قاعدگی حذف می شوند. هدف از این مطالعه اثر بخشی آموزش مدل خود تنظیمی بر شدت علائم در سندرم پیش از قاعدگی است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است.جامعه آماری (606)کلیه دانش آموزان تیزهوش دختردبیرستانی ناحیه یک کرمان بود که به آنها پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی داده شد از بین آنها 36نفرکه بالاترین نمره را دراین آزمون کسب نمودند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل وآزمایش منتسب شدند.پروتکل آموزش خود تنظیمی، راهبردمقابله وتنظیم هیجان طی 8 جلسه دوساعته برای گروه آزمایش اجرا شد.بعد از اجرای آموزش هر دوگروه پرسشنامه خود تنظیمگری، راهبرد مقابله، تنظیم هیجان راتکمیل کردند.علائمPMSدرطی دو سیکل قبل ودو سیکل پس از شروع مداخله توسط آزمودنی ها ثبت گردید.ابزار جمع آوری اطلاعات 1-پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی2-پرسشنامه خودتنظیم گری3-پرسشنامه تنظیم هیجان4-پرسشنامه راهبرد مقابله. دراین پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون اندازه گیری مکرر و آزمونt وابسته استفاده شد.برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزارSpss استفاده گردید
کلمات کلیدی : کلید واژه:سندرم پیش از قاعدگی خود تنظیم گری مهارت مقابله مهارت تنظیم هیجان