نحوه تعامل قوای مجریه با مقننه در کشورهای ایران، انگلیس، امریکا

امیرحسین صادقی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق عمومی، گروه حقوق، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران : Email

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش های در علوم رفتاری و اجتماعی(icrbs.com)
چکیده :
تمییز صلاحیّت های قوای مجریه و مقننه به نحوی که در عین تعامل با یکدیگر، بر اِعمال وظایف و تکالیف ناشی از صلاحیّت¬ها نیز نظارت داشته باشند، از مهمترین مباحث حقوق اساسی در دنیای امروز است. بنابراین، مطالعات تطبیقی و استفاده از تجربه¬ها و دستاوردهای سایر کشورها، می¬تواند در جهت تسریع و تسهیل نیل به راهکارهای مناسب، مفید باشد. هدف، نحوه تعامل قوای مجریّه و مقنّنه در امور یکدیگر در نظام¬های حقوقی سه کشور ایران، انگلیس و امریکا بوده است. این مقاله با مطالعات کتابخانه ای و مراجعه به اسناد معتبر گردآوری شده است. در پایان معین گردید که؛ کشور انگلستان به عنوان اوّلین کشوری که قانون اساسی در آن طرح شده است، کشوری است که حدود اختیارات قوّۀ مجریّه و مقنّنه در آن به خوبی تبیین یافته است و قانون اساسی امکان تداخل قوا را در آن به حداقل رسانده¬است. کشور امریکا نیز در این خصوص قوانین محکمی دارد که در آن اختیارات رئیس جمهور به عنوان شخصیّت اوّل ایالات متّحده بسیار حائز اهمیّت است. با توجه به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در مقایسه با دو کشور یاد شده، معیّن گردید که قوانینی، دخالت قوّۀ مقنّنه در امور اجرایی کشور را امکان پذیر می¬سازد که برای رفع این تداخل باید قوانین تازه-ای وضع گردد. واژگان كليدي: مقننه، مجریه، ایران، انگلیس، امریکا
کلمات کلیدی : مقننه مجریه ایران انگلیس امریکا