کنترل ارتعاشی سازه با میراگر جرمی TMD تحت کنترل غیر فعال، نیمه فعال و ترکیبی با الگوریتم بهینه LQR

اشکان معصوم آبادی¹ ابوذر میرزاخانی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران
2) استادیادر گروه مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی(icrsie.com)
چکیده :
در اين مقاله عملكرد كنترل غیر فعال، نیمه فعال و ترکیبی نیمه فعال و غیرفعال در مدل سازه اي واقعی مورد بررسي قرار گرفته است .براي اين منظور ابتدا میراگر جرمی در حالت کنترلی غیرفعال بصورت بهینه، تنظیم شده است و درکنترل نیمه فعال و ترکیبی با استفاده از الگوريتم كنترل بهينة آني LQR و منظور نمودن ملاحظات پايداري مربوط به ماتريس های R و Q، پاسخ های كنترل شده سازه را با استفاده از آنالیز تاریخچه زمانی به روش تحلیل دینامیکی نیومارک با شتاب خطی بدست آورده ایم. پارامترهاي مورد بررسی شامل تأثیر جانمایی میراگر جرمی غیرفعال و نوع فيدبك بوده اند. نتایج حاصل از مدلسازی عددی نشان مي دهد كه با جانمایی میراگر غیرفعال در ارتفاعی معادل 0.8 از کل ارتفاع سازه ، شاهد تأثیر محسوسی بر پاسخ های سازه هستیم و در انتخاب نوع فیدبک در صورتی که از فیدبک جابجایی- سرعت بجای فیدبک سرعت - شتاب استفاده شود شاهد عملکرد بهتری درپاسخ های بدست آمده از الگوریتم کنترلی آنی خواهیم بود. از بین حالات کنترلی غیرفعال، نیمه فعال و ترکیبی ، هم به لحاظ نتایج بدست آمده و هم از لحاظ هزینه کل اجرایی ، حالت کنترل ترکیبی غیرفعال و نیمه فعال میتواند انتخاب خوبی در جهت اصلاح رفتار ارتعاشی سازه باشد.
کلمات کلیدی : کنترل سازه میراگر جرمی کنترل ترکیبی الگوریتم های کنترلی بهینه.