امنیت دسته جمعی و کاربرد زور در حقوق بین الملل

پرویز فرشاسعید¹ سیما عیسی زایی²

1) دانشجوی دوره دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
2) دانشجوی دوره کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم انسانی(mahconf.com)
چکیده :
سیستم امنیت دسته جمعی نظامی است که پس از تاسیس جامعه ملل بوجود آمدو با تاسیس سازمان ملل متحد گسترش یافت. در این نظام کاربرد نیروی نظامی به عنوان ابزاری سیاسی منع می شود و تجاوز هر کشوری به کشور دیگر ، به وسیله اجرای دسته جمعی مجازات های اقتصادی و نظامی از سوی تمام کشورهای دیگر پاسخ داده می شود .بر اساس منشور سازمان ملل متحد اصل بر ممنوعیت جنگ است و کاربرد زور در روابط بین الملل ممنوع می باشد و بر این قاعده آمره کلی ، تنها دو استثنا وارد شده است یکی بر اساس امنیت دسته جمعی مبتنی بر مواد 39 تا 42 منشور که از طریق صدور قطعنامه های لازم الاجرا و کاربرد جمعی زور توسط ملل متحد صورت می پذیرد و دیگری حق ذاتی دفاع مشروع مبتنی بر ماده 51 که در پاسخ به یک تهاجم مسلحانه توسط کشور قربانی انجام می گیرد.متاسفانه کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا و اسرائیل با تفسیر موسع ماده 51 دفاع مشروع پیشدستانه و دفاع مشروع پیشگیرانه را مطرح نموده اند که اگر به صورت عرفی درآید آینده ای بس خطرناک را برای صلح و امنیت بین المللی نوید خواهد داد. همچنین ظهور پدیده های نوینی مانند انواع بیماریهای خطرناک ، سلاح های کشتار جمعی ،جنگ های داخلی، تروریسم و گرمای جهانی باعث گردیده است تا صلح و امنیت بین المللی به خطر بیفتد و ضرورت بازنگری در منشور سازمان ملل متحد مطرح گردد.
کلمات کلیدی : امنیت دسته جمعی کاربرد زور تهاجم مسلحانه دفاع مشروع پیشدستانه دفاع مشروع پیشگیرانه