واکاوی جرم افساد فی الارض ازدیدگاه تطبیقی فقه شافعی و حقوق¬کیفری ایران

سید اشرف مجیدی¹

1) کارشناسی ارشد،حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران(کردستان)

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی پژوهش در حسابداری، مدیریت، اقتصاد و علوم انسانی(meaconf.com/1st)
چکیده :
ماهیّت جرم افساد فی الارض عبارت است از: ایجاد آشوب اجتماعی، و هم چنین اقدام به هر عملی با قصد به فساد کشاندن گسترده جامعه اسلامی و تلاش در راستای برهم زدن امنیت اجتماعی و اقتصادی ¬مردم، هدف از بیان آن، مشخص نمودن موضوع حدی و تعزیری جرم مذکور با توجه به دیدگاه فقه شافعی و قوانین موضوعه کیفری ایران برای مقابله با مفسدان. ضمناً با تعمق در فقه شافعی و تأمل در فلسفه عمیق ماده 286 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 و اجرای آن در مورد جرم مذکور اعم از حد یا تعزیر به روشنی در می یابیم که در وضع و تشریع قوانین، انسان و ارزش¬های والای انسانی، پیش از هر چیزد یگری مطرح و مد نظر بوده است. و هم چنین با کثرت ابهامات موجود درمورد جرم « افساد فی الارض» و حد و مرز آن، تشخیص فرد مجرم از غیر مجرم در دادگاه های جزایی ایران، عملی بس دشوار است لذا با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، نتایج حاصله اینست که مجازات‌های وضع شده از سوی شارع مقدس و قوانین موضوعه به حقیقت، مانع و باز دارنده هستند، ازاین¬ طریق می¬توان صیانت از امنیت اجتماعی و اقتصادی مردم و ایجاد ثبات اقتصادی برای جامعه را به ارمغان آورد. بنابراین با بررسی این پژوهش و واکاوی مسئله مورد نظر از دیدگاه تطبیقی فقه شافعی و حقوق کیفری ایران، می¬توان دید وسیعی در مورد جرم مذکور از منظر علمای علم حقوق قرار داد، تا راه گشای مسائل حقوقی گردد.
کلمات کلیدی : افساد فی الارض مجازات فقه شافعی حقوق کیفری ایران