مسکن اقلیت‌ها، نمونه موردی: محله جلفای شهر اصفهان

احسان چراغیان¹

1) دانشجوی دوره‎ی دکترای تخصصی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، ایران-

محل انتشار : همایش بین المللی انسجام مدیریت و اقتصاد(meuconf.ir)
چکیده :
مطابق با ديدگاه بسياري از پژوهشگران، «فرهنگ» عامل اصلي شکل‎گيري خانه است و نقش مهمي در پايداري اجتماعي دارد، لذا مطالعه فرهنگ‌هاي ديني براي شناخت الگوهاي رفتاري اقوام و مذاهب گوناگون اهميت مي‎يابد. محله جلفا در شهر اصفهان با قدمت بيش از چهارصد ساله خود به علت خصوصیات فرهنگی، مذهبی و اجتماعی‌اش از سایر محلات متمایز است و می‌توان تبلورش را در کالبد و فضای مسكوني محله مشاهده نمود. امروزه این محله نیز همچون دیگر بافت‎های تاریخی بر اثر تغییرات به وجود آمده در كالبد شهرها دچار تغيير چهره و تضعيف هويت گردیده است. بسیاری از بخش‌های قديمي آن تخریب گردیده و بافت موجود دچار بحران هویت کالبدی – فضایی، اجتماعی و فرهنگی، خصوصاً‌ در حوزه‌ي مسكن گردیده است که به برنامه‏ریزی مناسب در جهت از بین بردن هرگونه عامل تضعيف كننده‌ي هويت یا تضاد و هماهنگی و بازگرداندن کلیت حاکم بر این محله نيازمند است، به صورتی که بتواند به عنوان محله‎اي با هويت مذهبي به حیات خود ادامه دهد. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی تهیه گردیده است ضمن نیم نگاهی به موضوع مسکن اقلیت‌ها به صورت نمونه موردی به بررسي محله‎ی جلفای شهر اصفهان در طول سير تاريخي آن و وضعيت مسكن و فضاي مسكوني در آن می‎پردازیم. نتیجه اینکه به منظور عدم وارد آمدن آسیب چند بعدی به این سایت‌ها باید پس از بازتعریف هویتی آن‌ها، برایشان طرح توسعه‌ی ویژه تهیه شده و با تعیین حدود دخالت نهادهای اجرایی، متولیان اصلی جهت صیانت و احیای آن‎ها مشخص شوند.
کلمات کلیدی : فرهنگ محله جلفای شهر اصفهان مسكن اقلیت‎ها فضاي مسكوني هویت.