بررسی تاثیرعناصر در معماری( فرم و مصالح) بر روان انسان در محیط های آموزشی

جواد همتي لوحه سرا¹ محمد بهزادپور² سارا شفائی³

1) كارشناس ارشد معماري،گرایش معماری,دانشگاه :آزاد اسلامي واحد
2) دانشجویی دکتری تخصصی معماری,گرایش معماری,دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت,ایران- mohammad.behzadpour@ gmail.com
3) دانشجویی کارشناسی معماری,دانشگاه عالی دارالفنون

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژِی(restconf.com)
چکیده :
معماری هنری است که مارا در برگرفته است و انسان ها بیش از آنکه بر فضا تاثیر بگذارند,از آن تاثیر می پذیرند.آموزش و محیط آموزشی بیشترین اثر را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند.معماری هنر خلق فضا است و این فضا بسته به نوع کاربری ماهیت های گوناگون را به خود میگیرد.آیا معماران قادر هستند فضاهایی را طراحی کنند که کالبد آن به ارتقا خلاقیت و کاهش ناهنجاری های اجتماعی و درونی افراد کمک کند؟ پاسخ به این سوال نیازمند درک صحیح عوامل تاثیرگذار برموضوع ,نظیر شناخت کاربران ,ابعاد وجودی, نیازهای وی, شناخت محیطو...است تا ضمن سازماندهی و تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط بتوان با شناخت فرهنگ کاربران و محیط فکری نو و راه حل متفاوت و مناسب را عرضه نمود. ساختار معماري به طور مجسم دريك بنا بروز می کند و علاوه بر اين گوياي هنر معماري زمان خويش است . گنجينه اي ازتاريخ وفرهنگ اجتماعي زمان خود مي باشد ، و همين اثر معماري مي تواند بر روان انسان اثر ( مثبت يا منفي ) گذارد.از جمله موارد قابل ذکر ناشی از این تاثیرات میتوان به طراحی فرم و مصالح استفاده شده در ساختمان اشاره کرد. از آنجا كه در روانشناسي محيط به آداب ، رسوم ، ارزشها ومعيارهاي اجتماعي وفرهنگي توجه مي شود, ‌ دراين نوشتار به بررسي اجمالي تأثير يك بنا و طراحی فرم و مصالح استفاده شده در فضاهای آموزشی , بر روان انسان پرداخته و تلاش شده است پیوند میان حوزه روان شناسی و معماری مد نظر قرار گیرد. در پایان به این نتیجه رسیده که کوچکترین عناصر در یک ساختمان نیز میتواند تاثیر بسزایی در ذهن و روان کاربر بگذارد و دانش روانشناسی محیطی را به مثابه بستری برای ترویج رفتارها برای کاربران معرفی کرده است.
کلمات کلیدی : معماری,فرم, روانشناسی محیط,مصالح,طراحی