ارزیابی اثر لایه های ژئوتکستایل بر بهبود برهم کنش خاک-ژئوگرید در رس مسلح شده با ژئوکامپوزیت

محمدمهدی عابدی¹ محمدعلی ارجمند² البرز حاجیان نیا³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد خاک و پی، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران -
2) استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران -
3) استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران -

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژِی(restconf.com)
چکیده :
قابليت همه شيوه¬هاي تسليح خاک بستگی به كيفيت مکانیسم انتفال تنش¬هاي کششی در خاک دارد. بکارگیری مسلح کننده¬ها نیروی مقاومت را در توده خاک ازطریق تامین نیروی کششی افزایش، تغییرشکل های افقی را کاهش و متعاقباً پایداری کلی را در سازه های خاکی افزایش می دهد. اکثر پژوهش های اخیر محدود به خاک های درشت دانه بوده و تحقیقات اندکی در مورد امکان پذیری و مزایای استفاده از مسلح کننده در خاک های چسبنده انجام شده است. کما اینکه خاکهای ریزدانه و بخصوص رسی بدلیل اندرکنش پایین با سطح مسلح کننده وهچنین ماهیت شیمیایی و فیزیکی حساس نسبت به آب در اینگونه خاکها، اکثر طرحهای مسلح سازی و تثبیت، دارای عدم کارایی مناسب یا باعث برهم زدن سیستم تحکیم و زهکشی و همچنین ایجاد مشکلات زیست محیطی خواهند شد. لذا در این پژوهش بهبود مقاومت خاک رس مسلح شده با ژئوگرید در اثر تامین لایه های ژئوتکستایل در دو طرف مسلح کننده بوسبله آزمایش سه محوری مورد مطالعه وارزیابی قرار گرفته است. دراین آزمایشات اثر خصوصیات لایه های ژئوتکستایل بر تغییرات اندرکنش خاک-مسلح کننده و متعاقبا فاکتورهای مقامت برشی و تحکیمی بررسی و نتایج نشان داد که افزایش حجم واحد سطح و همچنین ضخامت و مقاومت کششی ژئوتکستایل تا حد مشخصی، سبب افزایش برهم کنش خاک-ژئوگرید شده و پس از آن افزایش عوامل فوق تاثیری بر بهبود شرایط سطح نخواهد داشت.
کلمات کلیدی : خاک مسلح ژئوسنتتیک تنش های کششی تحکیم