كاربرد GIS در ارزيابي آب هاي زيرزميني دشت شهر گلگير مسجدسليمان با تأكيد بر ميزان شوري EC و SAR در سال 1394

كورش حاجت پور¹ فرزاد صالحی بابرصاد² دكتر احسان دريكوند³

1) دانشجوي كارشناسي ارشد، گروه مهندسي آب، دانشكده علوم آب، دانشگاه آزاد اسلامي واحد ياسوج، ايران
2) دانشجوي دكترا، گروه علوم آب دانشكده علوم آب، دانشگاه آزاد اسلامي واحد مسجدسليمان، ايران
3) استاديار، گروه مهندسي آب، دانشكده علوم آب، دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر، شوشتر، ايران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژِی(restconf.com)
چکیده :
چکیده: کاهش مداوم کیفیت آب زیرزمینی برای فعالیت‌های مختلف کشاورزی در مناطق پهناور خشک و نیمه‌خشک به یک نگرانی اساسی مبدل شده است. بنابراین پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی در یک مقیاس کلان در مدیریت اراضی امری ضروری می‌باشد. هدف مطالعه حاضر پهنه‌بندی توزیع مکانی دو شاخص مهم کیفیت آب زیرزمینی شامل EC و SAR با استفاده از تکنیک‌های زمین آمار در استان خوزستان می‌باشد. تکنیک‌های زمین آمار مختلف مانند کریجینگ، IDW و RBF بر داده‌های 10 حلقه چاه اعمال و نقشه پیوسته EC و SAR در محیط نرم افزار ArcGIS 9.3 تهیه گردید. مطابق نتایج، از میان روش‌های مختلف، روش کریجینگ با مدل واریوگرامی دایره‌ای بهترین عملکرد و کمترین خطا را نشان داد. بنابراین، نقشه‌های تولید شده این روش براساس روش تقسیم‌بندی کیفیت آب ویل کاکس مورد طبقه بندی قرار گرفت. نتایج نشان داد که EC بین 129/0 میکروموس بر سانتی‌متر در غرب استان تا 6/17917 در مناطق شمال و شرق منطقه مطالعاتی متغیر است. حداکثر و حداقل شاخص SAR نیز برای شهر گلگير بين 89% تخمین زده شد. مطابق روش ویل کاکس، 13/12 % از آب‌های زیرزمینی استان به‌عنوان کلاس خوب، 16% متوسط، 5/17% نامناسب و 35/54% به‌عنوان کلاس غیرقابل استفاده طبقه‌بندی گردید. به‌طور کلی، کیفیت آب زیرزمینی شهر گلگير از لحاظ کشاورزی، در 10 چاه به صورت نسبتا خوب مي باشد و جهت شرب نياز به تصفيه دارد.
کلمات کلیدی : تکنیک های زمین آمار سیستم GIS ميزان شوري EC و SAR