محیط زیست و رابطه آن با توسعه پایدار شهری معاصر

فرهاد رجائی¹ بیژن عبدی²

1) کارشناس ارشد معماری، استاد مدعو دانشگاه آزاد واحد ارومیه
2) کارشناس ارشد معماری، استاد مدعو دانشگاه آزاد واحد ارومیه

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژِی(restconf.com)
چکیده :
همۀ ما و طبیعت با یک نیروی بی پایان کار می کنیم. از آنجا که انسان دارای نیروی تفکر و اراده است. لذا تفکرات و اعمال انسان نه تنها بر طبیعت بلکه بر کل کیهان هستی تاثیر بسزایی دارد. بنابراین گرایش فطری که در نهاد هر انسان است یکی ازمهمترین عوامل رغبت و گرایش به ایجاد فضای سبز در داخل و حاشیه شهرها بوده است. علاوه بر این مشکل بروز آلودگی نیز در مناطق شهری باعث شده است که نیاز به فضای سبز ضروری¬تر به نظر رسد. در این مقاله به بررسی نحوه ارتباط انسان با طبیعت در زمانهای گذشته و در حال حاضر و همچنین بررسی تمهیدات انجام شده برای باز سازی طبیعت می پردازیم. این مقاله کوششی است هدفمند برای معرفی یکی از جریانهای مهم معماری معاصر. جریانی که عکس العملی منطقی در برابرمسائل و مشکلات بوجود آمده عصر صنعت به شمار می¬رود. توسعه پایدار که بعنوان مبانی ریشه ای در این مقاله مورد نظراست، تئوری جامع-نگر نسبت به تمامی امور زندگی همانند اقتصاد، اجتماع و محیط است که بستر شکل گیری بحث طراحی پایدار را بوجود آورده است. روند پژوهش این گفتار از جمع¬بندی تعاریف آغاز شده است و با اصول، مبانی و نظریات گوناگون پیرامون طراحی پایدار بسط پیدا کرده است. در این مقاله مختصراً به معرفی روشهایی کلی براي به کار بردن طراحی پایدار در معماري پرداخته ایم که خط مشی هستند براي تحقیق و بررسی بیشتر مسائل .
کلمات کلیدی : انسان و طبیعت فضای سبز معماری پایداری توسعه پایدار طراحی پایدار معماری پایدار.