مکان یابی شهرک های مسکونی شرکت نفت براساس دو عامل اصلی رفاه اجتماعی و اقتصادی( نمونه مورد مطالعه شهرک پارس جنوبی)

مهیار کلیائی¹ هدی سادات نخعی پور تذرج²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه پیام نور تهران. ایران- عضو انجمن برنامه ریزان شهری آمریکا-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه پیام نور تهران. ایران-

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژِی(restconf.com)
چکیده :
بعد از جنگ جهانی دوم روند روبه رشد شهرنشینی، افزایش پدیده مهاجرت به شهر ها، سیاست های اتخاذ شده در زمینه مسکن و محدودیت های موجود در شهرها منجر به گسترش ساخت شهرک های مسکونی شد که از این میان می توان به شهرک های خوابگاهی که برای گروه خاصی از افراد نظیر گروه کارگران و کارمندان شرکت نفت ساخته می شود، اشاره کرد . عوامل بسیاری بر الگوی شکل گیری و مکان یابی کاربریهای شهرک جهت دستیابی به توسعه پایدار تاثیرگذار است که توجه به این عوامل امری ضروی است . از این رو توجه به معیارهای موثر بر مکان یابی کاربری شهرک بخصوص اثرات اجتماعی و اقتصادی رویکردی واجد ارزش می باشد. لذا پژوهش حاضر در پی آنست که مکان یابی کاربری های موجود در شهرک را با استفاده ازدو عامل اصلی رفاه اجتماعی و رفاه اقتصادی و براساس معیارهای سازگاری، آسایش، مطلوبیت، کارایی، ایمنی و سلامتی، مورد تدقیق و مداقه قرار دهد. در نتیجه با انتخاب شهرک مسکونی پارس جنوبی متعلق به شرکت پارس جنوبی عسلویه واقع در استان بوشهر ایران به این امر پرداخته است . ودر یک پژوهش کاربردی با تکیه بر روش مستند سازی و در یک فرآیند گام به گام و با تدوین جدول ارزیابی وبا توجه به برابر نبودن وزن و اهمیت هر معیار ، با تعیین وزن معیارها مکان یابی کاربری های شهرک پارس جنوبی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. براساس ارزیابی صورت گرفته از الگوی مکان یابی براساس معیارهای ذکر شده به شهرک مذکور، از 100 امتیاز، امتیازی معادل 10/92 تعلق می گیرد.
کلمات کلیدی : مکانیابی شهرک توسعه پایدار رفاه اقتصادی رفاه اجتماعی