بهسازی لرزه ای مخازن مرتفع با استفاده از جداساز پایه با در نظر گرفتن اندرکنش سازه و سیال

بهسازی لرزه ای مخازن مرتفع با استفاده از جداساز پایه با در نظر گرفتن اندرکنش سازه و سیال

مجید پاسبانی خیاوی1 رضا بساره2

1) استاديارگروه عمران، دانشكده فنی،دانشگاه محقق اردبيلی،
2) کارشناس ارشد عمران - سازه های هيدروليكی، دانشكده فنی،دانشگاه محقق اردبيلی

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
به دلیل اهمیت مخازن آب و لزوم عملکرد مناسب آن‌ها به هنگام زلزله و به‌خصوص بعد از وقوع آن جهت پاسخگویی به نیاز آبی شهروندان، اجتناب از آتش‌سوزی و بروز خسارت‌های احتمالی زیست ‌محیطی، تحلیل و طراحی این سازه¬ها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و وقفه در بهره‌برداری از آن به‌طور مستقیم افزایش تلفات و خسارت را در نواحی زلزله‌زده در پی خواهد داشت. در این مقاله به بهسازی لرزه¬ای مخازن هوايی با استفاده از جداساز پایه با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش سازه و سیال به روش اویلری-لاگرانژی پرداخته می شود. برای مدل¬سازی و انجام تحلیل لرزه‌ای از نرم افزار Ansysکه مبتنی بر روش اجزای محدود می باشد و برای حل معادلات دینامیکی از روش نیومارک استفاده میشود. مدل¬سازی به صورت سه بعدی انجام گرفته و از جداساز لاستیکی با هسته سربی استفاده شده است. برای بررسی تاثير جداساز پایه بر پاسخ لرزه‌ای، مدل مورد نظر با اعمال همزمان مولفه¬های افقی و قائم شتاب نگاشت زمینلرزه منجیل، با و بدون در نظر گرفتن جداساز پایه تحليل میشود تا تاثير وجود جداساز پایه در بهبود عملکرد لرزه¬ای مخازن مرتفع در هنگام بارگذاری لرزهای مشخص شود. نتایج به¬دست آمده نشان میدهد که وجود جداساز پایه موجب عملکرد مناسبتری به لحاظ توزیع تنش و جابجایی برای مخازن هوایی می گردد.
کلمات کلیدی : اندرکنش سازه و سیال تحليل دینامیکی جداساز پایه اجزا محدود مخازن مرتفع روش اویلری-لاگرانژی