مطالعات نشست های ناشی از حفاری تونل و مقایسه نتایج روش های مختلف در محیط های شهری (مطالعه موردی تونل های متروی تبریز)

توحید اخلاقی¹ محمدحسین امین فر² سید امین صدرایی طباطبایی³

1) عضو هيات علمي دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز -
2) عضو هيات علمي دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز -
3) کارشناس رشد عمران گرایش ژئوتکنیک

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
در حفاری تونل های شهری کنترل نشست های سطح زمین در حین حفاری به علت آسیب پذیر بودن سازه های سطح زمین علی الخصوص در مناطق با بافت فرسوده از اهمیت بسیاری برخوردار است. نشست های زمین اغلب حاصل تغییر شکل های ناشی از حفاری در زیر سطح زمین می باشد لذا اولین گام در بحث کنترل نشست های سطح زمین، پیش بینی نشست های ناشی از حفاری در مسیر تونل می باشد تا از این طریق بتوان محل های دارای پتانسیل خرابی را مشخص کرد. خط يك متروي تبريز به طول تقريبي 17.5 كيلومتر شامل 2 رشته تونل به قطر تقريبي 6.90 متر مي باشد. طول 8 كيلومتر از اين مسير به صورت تونل عميق طراحي شده و با استفاده از دو دستگاه TBMاز نوع EPB حفاري مي شود. در محدوده مركزي شهر تبريز (ما بين ايستگاه شماره 12 و 13) احتمال تاثير اين حفاري ها بر روي ساختمان هاي مجاور در اثر نشست هاي ناشي از حفاري وجود دارد لذا انجام مطالعات نشست سنجي در اين ناحيه امري مهم مي نمايد. هدف از انجام اين مطالعه پيش بيني منحني نشست ناشي از حفاري تونل هاي دوقلو خط 1 متروي تبريز در محدوده مورد نظربا توجه به ويژگي هاي ژئوتكنيكي محل مورد مطالعه و با استفاده از روش هاي عددي مبتني بر اجزاي محدود و مقايسه نتايج حاصل از اين روش با نتايج به دست آمده از روش هاي پيش بيني منحني نشست تجربي و تحليلي و در نظر گرفتن تاثير حفاري تونل هاي دوقلو بر منحني نشست و دست يابي به يك پيش بيني منطقي از نشست هاي رخ داده در اثر حفاري مي باشد.
کلمات کلیدی : نشست سطح زمين متروي تبريز تونل TBM روش¬های عددی روش هاي تجربي