بررسی رابطه بین مقاومت فشاری و نفوذ تسریع شده یون کلراید در بتن های معمولی حاوی میکروسیلیس و افزودنی هوازا

امیر بدری¹ سید فتح اله ساجدی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
2) دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
با گسترش روز افزون ساخت ابنیه جدید و استفاده از بتن به عنوان پرکاربرد ترین ماده ترکیبی در ساخت آن ها، نیاز به ساخت بتن هایی با دوام زیاد و نفوذپذیری کم در مقابل عوامل مخرب مانند نفوذ یون کلراید و نمک های سولفات که به صورت محلول در آب (رطوبت) وارد ساختار بتن می شوند، افزایش چشم گیری داشته است، به گونه ای که امروزه داشتن دوام بالا و نفوذ پذیری کم از خواص مهم بتن به شمار می رود. از این رو استفاده از روش های کارآمد و قابل اتکاء به منظور ارزیابی و سنجش مقاومت بتن در برابر نفوذ یون کلراید از نظر دوام، اهمیت ویژه ای دارد. در این تحقیق به بررسی تاثیر استفاده از میکروسیلیس به عنوان ماده جایگزین بخشی از سیمان و افزودنی هوازا بر روی مقاومت فشاری بتن و میزان نفوذ پذیری از طریق انجام آزمایش های مقاومت فشاری و نفوذ تسریع شده یون کلراید پرداخته شده است. به این منظور، هفت طرح اختلاط بتن، شامل مرجع، سه طرح حاوی درصدهای مختلف جایگزینی میکروسیلیس (%5، %10 و %15) و سه طرح دارای افزودنی هوازا با درصد های (%0.06،%0.13 و %0.20) از وزن سیمان مصرفی ساخته شدند. به منظور انجام آزمایش ها، برای هر مخلوط بتنی پانزده نمونه به ابعاد 150×150×150 میلی متر تهیه شد. آزمایش های مقاومت فشاری در سنین 7، 28، 56 و 91 روزه و نفوذ تسریع شده یون کلراید در سن 28 روزه انجام گردید. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از میکروسیلیس به مقدار %15 وزن سیمان مصرفی بیشترین تاثیر را بر افزایش مقاومت فشاری و کاهش نفوذپذیری دارد، همچنین، استفاده از افزودنی هوازا باعث کاهش مقاومت فشاری و نفوذ پذیری نسبت به بتن مرجع گردید که کم ترین کاهش مقدار مقاومت فشاری و بیش ترین کاهش میزان نفوذ پذیری مربوط به استفاده از %0.06 وزن سیمان مصرفی از افزودنی هوازا بوده است.
کلمات کلیدی : بتن میکروسیلیس افزودنی هوازا نفوذ تسریع شده یون کلراید مقاومت فشاری نفوذپذیری جریان عبوری