بررسی پیاده روهای شهری بر اساس معیار قلمرو و هاله انسان (مطالعه موردی: خیابان طالقانی شهر بجنورد)

عاطفه صداقتی¹ نسترن آجیدان پور²

1) عضو هیئت علمی گروه مهندسی شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه بجنورد
2) دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه بجنورد

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
یکی از فضاهایی که شاهد حضور پررنگ مردم و همچنین نمود فعالیت های فیزیکی آن ها در شهر ها هستیم، پیاده رو های شهری می باشد که عبور مرور افراد پیاده را میسر می سازد و البته در نظر گرفتن این نکته نیز ضروری است که هر پیاده رو با توجه به مکان استقرار فیزیکی و افرادی که در آن رفت و آمد می کنند، مختصات ویژه ای پیدا می کند. در این نوشتار با مطالعه انجام گرفته در ارتباط با دیدگاه فواصل انسانی ادوارد هال، استاندارد های پیاده رو در مراکز تجاری شهر و رابطه آن با الگوی رفتاری شهروندان و عوامل روان شناختی و ادراکی عابران مورد بررسی قرار گرفته است. لذا هدف کلی پژوهش ارائه‌ی راه‌حل های مناسب در راستای شناسایی هرچه بهتر قلمروها در پیاده رو شهری به کمک روانشناسی محیط میباشد. بدین منظور با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی به جمع آوری اطلاعات بر پایه مشاهدات میدانی و ارزیابی محیط پرداخته و در مجموع ۱۴ عنصر در ارتباط با مولفه های تاثیر گذار بر قلمرو انسان سنجیده شد که شاخص تنش روانی با 71 درصد بیشترین و شاخص هویت با ۲۱ درصد کمترین عامل ارزیابی گردید. در نتیجه بر طبق یافته‌ها، راهکارهایی در جهت تقلیل عناصر منفی و بهبود وضعیت قلمرو اتسان در پیاده رو ارائه شده است.
کلمات کلیدی : پیاده رو فاصله شخصی(حباب) قلمرو استاندارد و ضوابط بجنورد