ارزیابی کیفیت مکانیابی ساختمان های بلند مرتبه مسکونی (نمونه موردی منطقه 6 اصفهان)

فرشته صادقی اسکندری¹ حمید صابری² پرنیان فرزاد³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری،واحد نجف آباد، ایران -
2) استادیار گروه شهرسازی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران
3) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری،واحد نجف آباد،ایران -

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(4icsau.ir)
چکیده :
بلند مرتبه سازی به عنوان یکی از روشهای ساخت شهرهای فشرده، برای استفاده حداکثر از فضا و منابع محدود، بسیار مورد توجه مدیران شهری قرار گرفته است. اما عدم توجه به معیارها و ضوابط الزم برای مکان یابی صحیح این ساختمانها میتواند باعث بروز مشکلات متعددی در مناطق شهری و آینده شهرها گردد. سیاست های شهرنشینی در ایران نیز با انگیزه صرفه جویی در مصرف زمین گران قیمت مراکز شهرهای بزرگ، به بلند مرتبه سازی روی آورد و به راهکاری جهت پاسخگویی به نیاز روزافزون جمعیت جوان کشور به مسکن تبدیل شد..شهر اصفهان نیز به عنوان یکی از کلان شهر ایران از این قاعده مستثنا نبوده و به دلیل سیاستهای تشویقی واگذاری زمین شهری و عدم برنامه مناسب برای کنترل گسترش شهر، رشد افقی چشم گیری بین سالهای1335 تا 1395 در ساختمان های بلند مرتبه داشته است . اين مقاله به ارزيابی انواع ساختمانهای بلند مرتبه مسكونی در منطقه 6 اصفهان با استفاد ه روش تحليلي و تكنيك فرآيند تحليل سلسله مراتبی ( AHP)پرد اخته شد ه است. برای استفاده از این مدل¬ها، معیار¬های خاص تدوین و وزن دهی شد. نتایج نشان داد که در هر سه مدل مکان A (ساختمان جدید استادان) مناسب ترین مکان است. همچنین در مدل تاپسیس و آنتروپی مکان C (ساختمان تامین اجتماعی) ، نامناسب است. از طرفی در این دو مدل مکان B ( مجتمع مسکونی پارک) نسبتا مناسب است.
کلمات کلیدی : شهرهای فشرده بلند مرتبه سازی اصفهان منطقه 6 روش AHP